ortezy stawu kolanowego do leczenia zespołu bólu rzepkowo-udowego

Tło: zespół bólu rzepkowo-udowego (PFPS) jest bolesnym schorzeniem układu mięśniowo-szkieletowego, które charakteryzuje się bólem kolana zlokalizowanym w przedniej części (z przodu) i okolicy zarośniętej (z tyłu) stawu kolanowego. Różne nieoperacyjne interwencje są sugerowane w leczeniu tego stanu. Ortezy kolanowe (szelki kolanowe, rękawy, paski lub bandaże) są noszone na kolanie i uważa się, że pomagają zmniejszyć ból kolana. Mogą być stosowane w izolacji lub oprócz innych metod leczenia, takich jak ćwiczenia lub niesteroidowe leki przeciwzapalne.

cele: ocena skutków (korzyści i szkody) ortez kolanowych (szelki kolanowe, rękawy, paski lub bandaże) w leczeniu PFPS.

metody wyszukiwania: Przeszukaliśmy Cochrane Bone, Joint and Muscle Trauma Group specialized Register (11 maja 2015), Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL) (Cochrane Library 2015 Issue 5), MEDLINE (1946 do 8 maja 2015), EMBASE (1980 do 2015 tydzień 18), SPORTDiscus (1985 do 11 maja 2015), AMED (1985 do 8 maja 2015), CINAHL (1937 do 11 maja 2015), Pedro (od 1929 do czerwca 2015), rejestry procesowe i Materiały konferencyjne.

kryteria selekcji: randomizowane i quasi-randomizowane kontrolowane badania kliniczne oceniające ortezy kolana w leczeniu osób z PFPS. Naszym głównym skutkiem był ból i funkcja.

gromadzenie i analiza danych: dwóch autorów przeglądu niezależnie oceniło badania pod kątem kwalifikowalności, oceniło ryzyko błędu w badaniu i wyodrębniono dane. Obliczyliśmy średnie różnice (MD) lub, w przypadku łączenia danych z różnych skal, znormalizowane średnie różnice (SMD) z 95% przedziałami ufności (CI) dla wyników ciągłych i współczynnikami ryzyka (RR) z 95% CIs dla wyników binarnych. Zebraliśmy dane używając modelu o stałym efekcie.

główne wyniki: Uwzględniliśmy pięć badań (z których jedno było quasi-randomizowane), w których odnotowano wyniki dla 368 osób z PFPS. Uczestnicy zostali zwerbowani z klinik medycznych w trzech próbach i byli rekrutami wojskowymi, którzy przeszli szkolenie w pozostałych dwóch próbach. Chociaż żadne próby nie rekrutowały uczestników, którzy zostali sklasyfikowani jako elitarni lub profesjonalni sportowcy,szkolenie wojskowe obejmuje intensywne schematy ćwiczeń. Wszystkie pięć badań było narażonych na wysokie ryzyko błędu, w tym błędu wydajności odzwierciedlającego problemy logistyczne w tych badaniach dotyczące oślepienia uczestników i świadczeniodawców. Jak oceniono przy użyciu podejścia GRADE, dostępnymi dowodami dla wszystkich zgłoszonych wyników jest “bardzo niska” jakość. Oznacza to, że jesteśmy bardzo niepewni co do wyników.Badania obejmowały trzy różne rodzaje porównań: Orteza stawu kolanowego i ćwiczenia a same ćwiczenia; jeden rodzaj ortezy a drugi; oraz Orteza stawu kolanowego a ćwiczenia. Żadne badania nie oceniały sposobu stosowania ortezy stawu kolanowego, np. czy orteza była noszona przez cały dzień, czy tylko podczas aktywności fizycznej. Dwa badania miały dwie grupy, dwa badania miały trzy grupy, a jedno badanie miało cztery grupy.We wszystkich pięciu badaniach porównano ortezę stawu kolanowego (rękaw kolanowy, Orteza stawu kolanowego lub pasek rzepki) z grupą kontrolną “bez leczenia”, przy czym wszyscy uczestnicy otrzymywali ćwiczenia w ramach wojskowego programu treningowego lub domowego programu ćwiczeń. Istnieją bardzo słabe jakościowo dowody na brak istotnych klinicznie różnic pomiędzy dwiema grupami w krótkotrwałym (2 do 12 tygodni obserwacji) bólu kolana w oparciu o wizualną skalę analogową (0 do 10 punktów; wyższe wyniki oznaczają gorszy ból): MD-0,46 faworyzujące ortezy stawu kolanowego, 95% CI-1,16 do 0,24; P = 0,19; 234 uczestników, 3 badania). Podobny brak istotnych klinicznie różnic stwierdzono w czynnościach kolana(183 uczestników, 2 badania). Żadne z badań nie dotyczyło oceny jakości życia, wykorzystania zasobów ani zadowolenia uczestników. Chociaż w dwóch badaniach odnotowano wpływ na uczestnictwo sportowe lub zawodowe, jedno badanie (35 uczestników) nie dostarczyło danych podzielonych na grupy leczenia na temat wznowienia aktywności sportowej, a drugie zgłosiło tylko porzucenie szkolenia wojskowego z powodu bólu kolana (w obu przypadkach przydzielono ortezę stawu kolanowego). W jednym badaniu (59 uczestników, 84 dotknięte kolana) rejestrującym tylko zdarzenia niepożądane w dwóch grupach ortezy kolana (obie były rękawami kolanowymi), odnotowano dyskomfort w 16 kolanach (36% Z 44 kolan) lub otarcie skóry.Trzy badania dostarczyły bardzo niskiej jakości dowodów na pojedyncze porównanie różnych rodzajów ortez kolanowych: Orteza stawu kolanowego w porównaniu z rękawem kolanowym (63 uczestników), Pasek rzepki z rękawem kolanowym (31 uczestników) oraz rękaw kolanowy z pierścieniem rzepki w porównaniu z rękawem kolanowym (44 kolana). Żadne z trzech badań nie wykazało istotnej różnicy między dwoma rodzajami ortezy kolana w bólu. W jednym badaniu nie stwierdzono klinicznie istotnej różnicy w działaniu między ortezą kolanową a rękawem kolanowym. Żaden z trzech badań zgłoszonych w zakresie jakości życia, wykorzystania zasobów lub zadowolenia uczestników. W jednym z badań porównujących Pasek rzepki z rękawem kolanowym stwierdzono, że obaj uczestnicy kończący szkolenie wojskowe z powodu bólu kolana otrzymali rękaw kolanowy. W jednym słabo zgłoszonym badaniu stwierdzono trzy razy więcej kolan o niekorzystnych skutkach (dyskomfort lub otarcie skóry) u osób, którym podano rękawy kolanowe z pierścieniem rzepki, niż u osób, którym podano tylko rękawy kolanowe.W jednym badaniu porównano ortezę stawu kolanowego z ćwiczeniami (66 uczestników). Stwierdzono bardzo niską jakość dowodów na brak istotnych klinicznie różnic między dwiema grupami interwencyjnymi w zakresie bólu lub czynności kolana. Badanie nie wykazało jakości życia, wpływu na aktywność sportową lub zawodową, wykorzystania zasobów, zadowolenia uczestników ani komplikacji.

wnioski autorów: Ogólnie rzecz biorąc, w niniejszym przeglądzie stwierdzono Brak dowodów informujących o stosowaniu ortez kolanowych w leczeniu PFPS. Istnieją jednak bardzo słabe jakościowo dowody pochodzące z klinicznie heterogenicznych badań z zastosowaniem różnych rodzajów ortezy stawu kolanowego (Orteza stawu kolanowego, rękaw i pasek), że stosowanie ortezy stawu kolanowego nie zmniejszało bólu kolana ani nie poprawiało funkcji kolana w krótkim okresie (poniżej trzech miesięcy) u dorosłych, którzy byli również poddawani programowi ćwiczeń w leczeniu PFPS. Wskazuje to na potrzebę dobrej jakości badań klinicznych mających na celu informowanie o stosowaniu powszechnie dostępnych ortez kolanowych w leczeniu PFPS.