PODKOWIEC: Rhinolophidae

PODKOWIEC Wielki (Rhinolophus ferrumequinum): konta gatunków
PODKOWIEC przylądkowy (Rhinolophus capensis): konta gatunków

cechy fizyczne

nazwa “PODKOWIEC” nietoperzy pochodzi od charakterystycznego kształtu ich nosa. Wiele gatunków nietoperzy ma mięsiste fałdy skóry wokół ich nozdrzy zwane noseleaf. U podkowców dolna część jego nozdrzy ma kształt podkowy lub litery U. Ta dolna część pokrywa górną wargę nietoperza. Górna część nozdrza, powyżej nozdrza, jest spiczasta. U niektórych gatunków, np. u podkowca Hildebrandta, nosele są owłosione.

gatunki nietoperzy Podkowiastych mają szeroki zakres rozmiarów, od małych do umiarkowanych. Mniejsze gatunki tych nietoperzy mogą mieć głowę i ciało długości 1,4 cala (3,5 centymetra), a większe gatunki mogą mierzyć 4,3 cala (11 centymetrów). Ważą od 0,15 uncji (4,3 grama; mniej niż waga dwóch groszy) do 13,8 uncji (35 gramów).

futro na podkowach może mieć różne kolory, w tym szaro-brązowe i czerwonobrązowe futro. Inne nietoperze mogą mieć futro szare, czarne, Ciemnobrązowe, żółte lub jasnopomarańczowo-czerwone. Ich futro jest długie i miękkie. Nietoperze te mają duże uszy, które są zazwyczaj spiczaste i mogą poruszać się niezależnie od siebie. Ich oczy są stosunkowo małe. Skrzydła są szerokie z zaokrąglonymi końcami.

zasięg geograficzny

Podkowce występują w umiarkowanych (obszarach o umiarkowanych temperaturach) i tropikalnych regionach Starego Świata, co oznacza część świata składającą się z Australii, Afryki, Azji i Europy. Nietoperze te występują w południowej Europie, Afryce i południowej Azji po północną i Wschodnią Australię, w tym wiele wysp Pacyfiku. Nie żyją w suchych (skrajnie suchych) pasmach Afryki. Na wielu obszarach nietoperze te mają bardzo małe zasięgi.

siedlisko

podkowce żyją w wielu różnych obszarach, takich jak lasy, sawanny, otwarte obszary, a czasami na pustyniach. Podkowce mogą żyć w obszarach, które są chłodniejsze niż wiele innych nietoperzy może przetrwać. Mają również wiele różnych miejsc, w których się osiedlają, co oznacza odpoczynek lub osiedlenie się. Główne miejsca noclegowe to jaskinie i wydrążone drzewa. Inne miejsca noclegowe to Budynki, Domy, kopalnie, dziury i tunele. Niektóre z tych nietoperzy gniazdują na otwartych terenach. Badania wskazują, że miejsca noclegowe tych nietoperzy mogą być ważnymi czynnikami decydującymi o tym, gdzie zdecydują się żyć.

dieta

podkowce jedzą owady i pająki.

zachowanie i rozmnażanie

jak wszystkie nietoperze, podkowce są nocne, co oznacza, że są aktywne w nocy. Zaczynają żerować na pożywieniu późnym wieczorem niż większość innych nietoperzy, zazwyczaj polując około 6 metrów nad ziemią. Podkowce nietoperze mają lot trzepoczący lub zawisający. Nietoperze te będą łapać zdobycz (zwierzęta polowane dla pożywienia) zarówno w locie, jak i na powierzchniach, takich jak liście lub gałęzie. Niektóre gatunki siedzą również na niektórych rodzajach okoni, takich jak gałąź, i chwytają owady, gdy przelatują obok. Podczas żerowania lub poszukiwania pożywienia na powierzchniach, zwanych gleaningiem, nietoperze te znajdują zdobycz na gałęziach, liściach, skałach i ziemi. Nietoperze zjadają owada w locie, jeśli są wystarczająco małe. Jeśli ofiarą jest duży owad, mogą zabrać swoją ofiarę z powrotem do gniazdka lub żerującego okonia. Mogą złapać owada w skrzydłach i przechowywać go w policzku.

aby zlokalizować swoją ofiarę, podkowiaste nietoperze używają echolokacji (eck-oh-loh-KAY-shun), techniki, w której wysyłają dźwięki i słuchają dźwięków, które odbijają się, aby zlokalizować obiekty. Podkowce echolokują przez nos, w przeciwieństwie do większości nietoperzy, które wysyłają echolokację przez usta. Używając echolokacji, podkowce potrafią wykryć trzepotanie skrzydeł owadów.

większość gatunków gromadzi się w celu gniazdowania, od małych Kolonii liczących około dwudziestu osobników, po duże kolonie liczące do 2000 osobników. W szczególności jeden gatunek, PODKOWIEC włochaty, gniazduje w parach. Te nietoperze wiszą swobodnie, gdy się chowają, nie stykając się obok siebie, aby utrzymać ciepło, jak wiele innych nietoperzy. Podczas nocowania nietoperze owijają skrzydła wokół siebie, zamykając całe swoje ciało.

gatunki żyjące na obszarach północnych mogą hibernować (głęboki sen, w którym zwierzę oszczędza energię) podczas zimy. Inne gatunki codziennie popadają w odrętwienie. Torpor to okres bezczynności, w którym tętno zwierzęcia zwalnia, aby oszczędzać energię. Co najmniej jeden gatunek jest wędrowny, co oznacza, że podróżują do cieplejszych obszarów, gdy pogoda staje się chłodna. Wiele gatunków, które hibernują, może łatwo się obudzić i czasami zmieniać miejsca hibernacji, czasami przelatując prawie milę (1500 metrów) lub więcej w nowe miejsce.

u niektórych gatunków, w tym hibernujących, samice łączą się jesienią, ale zapłodnienie następuje dopiero wiosną. U innych gatunków wiosną dochodzi do krycia i zapłodnienia. W przypadku nietoperzy, które żyją w obszarach tropikalnych, samice rodzą w ciepłych miesiącach letnich. U niektórych gatunków samce i samice żyją razem przez cały rok, podczas gdy samice tworzą osobne kolonie u innych gatunków. Ciąża (Ciąża) waha się od siedmiu tygodni do nieco ponad pięciu miesięcy. Nietoperze zazwyczaj mają po jednym potomstwie w sezonie, a dzieci są niezależne w wieku 6-8 tygodni.

PODKOWCE i ludzie

ludzie spowodowali spadek wielu gatunków podkowców, niszcząc ich siedlisko. Zmiana lub zakłócenie siedliska tych nietoperzy może pośrednio zmniejszyć ich ofiarę. Zastosowanie środków owadobójczych, chemicznych stosowanych do zabijania lub zwalczania owadów, zmniejszyło również populację zdobyczy nietoperzy.

regeneracja gatunków

z populacją, która zmniejszyła się do około 5000 osobników, the greater horseshoes są jednym z najrzadszych nietoperzy w Anglii. Zaniepokojony wyginięciem kraj podjął kroki, aby pomóc temu gatunkowi ponownie rozkwitnąć. W 1998 roku rozpoczęto projekt English Nature Greater Horseshoe Bat, którego głównym celem było zwiększenie populacji gatunku o 25 procent do roku 2010. W 2003 r.liczba odnotowanych porodów osiągnęła rekordowy poziom (228). Cieplejsze zimy i ograniczenie stosowania chemikaliów i pestycydów w rolnictwie również przyczyniły się do wzrostu liczby ludności.

stan ochrony

większość gatunków podkowców jest zagrożona spadkiem populacji lub już doświadczyła utraty populacji. Naukowcy niewiele wiedzą o niektórych gatunkach tych nietoperzy, dlatego ich stan ochrony nie jest znany. Spośród gatunków umieszczonych na Czerwonej Liście IUCN, Thiry-8 gatunków, jeden gatunek jest krytycznie zagrożony wyginięciem, narażony na wyginięcie na wolności, a dwa jako zagrożone wyginięciem, narażone na wyginięcie na wolności. Istnieją również gatunki, które nie są uważane za zagrożone na całym świecie, ale są zagrożone wyginięciem na określonych obszarach, takich jak PODKOWIEC wielki, który jest uważany za zagrożony w Europie.

PODKOWIEC Wielki (Rhinolophus ferrumequinum): opisy gatunków

cechy fizyczne: podkowce wielkie należą do największych gatunków swojej rodziny. Długość ich głowy i ciała razem waha się od 2,2 do 3,1 cala (5,6 do 7,9 centymetra), a jego rozpiętość skrzydeł wynosi od 13,8 do 15,6 cali (35 do 40 centymetrów). Nietoperze te mają duże, spiczaste uszy, małe oczy i spłaszczoną twarz, z wyraźnym mięsistym dyskiem w kształcie podkowy. Futro jest delikatne i jedwabiste, zazwyczaj jasnobrązowe do szarawego, z czerwonawym kolorem. Skrzydła i uszy są jasnoszare. Potomstwo rodzi się szare i stają się czerwonawo brązowe w miarę wzrostu.

zasięg geograficzny: Podkowce Wielkie występują w południowej Europie, Wielkiej Brytanii, Indiach i południowej Azji po południowe Chiny i Japonię. W Wielkiej Brytanii występują głównie tylko w południowo-zachodniej Anglii i Południowej Walii.

: Nietoperze te żyją w lasach, a także na otwartych terenach, takich jak pastwiska. Przebywają w jaskiniach, tunelach kopalnianych i dużych budynkach.

dieta: Podkowce Wielkie jedzą małe i średnie owady, w tym chrząszcze, ćmy i muchy.

zachowanie i rozmnażanie: z szerokimi skrzydłami większe podkowce latają powoli. Nietoperze te mogą żerować, latając nisko nad ziemią i łapiąc zdobycz w locie. Mogą również czekać na swoją zdobycz na okoniu, porywając owada, gdy przechodzi. Przyjmują dużą zdobycz do regularnego żerowania okoni.

Podkowce Wielkie wyłaniają się ze swoich gniazd około pół godziny przed zachodem słońca. Między cieplejszymi miesiącami, od maja do sierpnia, zazwyczaj wracają do swojej kryjówki po około godzinie i pozostają tam, aż pojawią się na drugą rundę żerowania około świtu. Od końca sierpnia do maja mogą przebywać w swojej kryjówce przez całą noc.

Podkowce Wielkie hibernują. Mogą zacząć hibernować w pobliżu wejścia do jaskiń, a następnie przenieść się do miejsc głębszych w jaskini, gdy pogoda staje się chłodniejsza. Wilgotność jaskiń zapobiega utracie przez nietoperze zbyt dużej ilości wody z ciała.

podkowce Wielkie rozmnażają się jesienią, od września do października, a rodzą od czerwca do lipca (gdzie były badane w Europie). Samice rodzą jedno młode, po okresie ciąży około siedemdziesięciu pięciu dni. Matka zwisa do góry nogami podczas porodu, a niemowlę rodzi się w jej zachodzących na siebie skrzydłach. Mogą żyć do trzydziestu lat.

Podkowa Wielka i ludzie: Ludzie spowodowali spadek liczebności podkowców wielkich poprzez zakłócanie lub niszczenie ich gniazd i zdobyczy (przy użyciu pestycydów). Szacuje się, że w Wielkiej Brytanii populacja podkowców zmniejszyła się o 90% od 1900 roku.

stan ochrony: Czerwona Lista IUCN klasyfikuje podkowca Wielkiego jako Bliski zagrożenia, co oznacza, że nie jest jeszcze zagrożony, ale może stać się nim na całym świecie. Ale na niektórych obszarach, takich jak Europa, gatunek ten jest uważany za zagrożony przez krajowe lub regionalne grupy ochrony. ∎

PODKOWIEC przylądkowy (Rhinolophus capensis): konta gatunków

cechy fizyczne: PODKOWIEC przylądkowy jest małego lub średniego rozmiaru, z głową i długością ciała około 2,4 cala (6,2 centymetra). Jego futro na górnej stronie i skrzydłach jest ciemnobrązowe, grzbiet jest jaśniejszy, a spód brązowy do kremowego koloru. Ma charakterystyczny Pierścień podkowy wokół nosa, z dużym, falistym trójkątnym liściem rozciągającym się od podkowy do góry między oczami.

zasięg geograficzny: Podkowce przylądkowe występują wzdłuż wybrzeża Południowej Afryki.

siedlisko: przylądkowe nietoperze żyją wzdłuż wybrzeża. Występują w przybrzeżnych i morskich jaskiniach.

dieta: Podkowce przylądkowe jedzą głównie chrząszcze.

zachowanie i rozmnażanie: te nietoperze łapią swoją ofiarę podczas lotu powoli i nisko nad ziemią. Mogą również polować z okoni, czekając, aż ofiara przejdzie. Podczas roostingu Zwykle wiszą pojedynczo, a nie w gęstych skupiskach.

łączą się wiosną, od sierpnia do września, a młode rodzą się od listopada do grudnia.

: Nie jest znany, znaczący związek między tymi nietoperzami a ludźmi.

stan ochrony: IUCN wymienia podkowę przylądkową jako wrażliwą.

więcej informacji

Książki:

Nietoperze. New York: Checkmark Press, 2001.

Nietoperz: skrzydła na nocnym niebie. Buffalo, NY: Firefly Books, 1998.

Nowak, Ronald M. ” Podkowa Leśna.”Walker’ s Mammals of the World 5.1 Online. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1997. http://www.press.jhu.edu/books/walkers_mammals_of_the_world/chiroptera/chiroptera.rhinolophidae.rhinolophus.html [dostęp 5 lipca 2004].

Raabe, Emily. Podkowce. New York, NY: Powerkids Press, 2003.

Nietoperze. London: Whittet Books, 1985.

Ruff, Sue i Don E. Wilson. Nietoperze. New York: Benchmark Books, 2001.

Griffin, Donald R. ” Return to The Magic Well: echolocation Behavior of Bats and Responses of Insect Prey.”BioScience (July, 2001): 555.

” podkowiaste nietoperze wydają odgłosy najbardziej wybrednej zdobyczy.”New Scientist” (Marzec, 2003): 36.

Thi Dao, Nguyen. “My Life as a Forest Creature: Growing Up with the Cuc Phuong National Park. (Ta Ziemia).”Historia Naturalna (Marzec, 2003): 70.

strony www:

” nietoperze w Australii.”Muzeum Australijskie. http://www.amonline.net.au/bats/records/bat15.htm [dostęp 5 lipca 2004].

“Rodzina Rhinolophidae (Horseshoe Bats and Old World Leaf-Nosed Bats).”Animal Diversity Web. http://animaldiversity.ummz.umich.edu/site/accounts/information/Rhinolophidae.html [dostęp 5 lipca 2004].

“Podkowa Wielka Nietoperz: Rhinolophus ferrumequinum The Bat Conservation Trust. http://www.bats.org.uk/batinfo/gr_horse.htm [dostęp 5 lipca 2004].

” Podkowa Wielka.”BBC Science and Nature: Animals. http://www.bbc.co.uk/nature/wildfacts/factfiles/284.shtml [dostęp 5 lipca 2004].

” Podkowa Wielka: Rhinolophus ferrumequinum.” UK Biodiversity Action Plan. http://www.ukbap.org.uk/ukplans.aspx?ID=550 (accessed on July 5, 2004).