Rozumowanie i analiza ekonomiczna

1.3 rozumowanie i analiza ekonomiczna

rozumowanie ekonomiczne jest raczej łatwe do satyryzacji. Warto na przykład wiedzieć, jaki wpływ będzie miała zmiana polityki—rządowy program edukacji bezrobotnych, zwiększenie wydatków na wojsko lub zaostrzenie przepisów dotyczących ochrony środowiska-na ludzi i ich zdolność do zakupu towarów i usług, których pragną. Niestety, pojedyncza zmiana może mieć wiele efektów. Jako absurdalny i torturowany przykład, rządowa produkcja helu dla (rzekomo) celów wojskowych zmniejsza koszty balonów urodzinowych dla dzieci, powodując zastąpienie czapek imprezowych i wynajętych klaunów. Zmniejszenie popytu na klaunów zmniejsza płace klaunów, a tym samym zmniejsza koszty prowadzenia cyrku. Ta redukcja kosztów zwiększa liczbę cyrków, zmuszając tym samym ogrody zoologiczne do obniżenia opłat wstępnych, aby konkurować z cyrkami. Tak więc, gdyby rząd zaprzestał subsydiowania produkcji helu, opłaty za wstęp do ogrodów zoologicznych prawdopodobnie wzrosłyby, mimo że ogrody zoologiczne nie używają helu. Ten przykład jest powierzchownie rozsądny, chociaż efekty są znikome.

aby zrozumieć wszystkie skutki zmiany warunków ekonomicznych, pomocne jest podzielenie efektów na części. W ten sposób często przyjrzymy się skutkom zmiany w stosunku do “innych rzeczy równych”, to znaczy, zakładając, że nic innego się nie zmieniło. To izoluje efekt zmiany. W niektórych przypadkach jednak pojedyncza zmiana może prowadzić do wielu efektów; mimo to nadal skupimy się na każdym efekcie indywidualnie. Potocznym sposobem mówienia ” inne rzeczy równe “jest użycie łaciny i wypowiedzenie “ceteris paribusLatin fraza oznaczająca “inne rzeczy równe”.”.”Częścią twojej pracy jako studenta jest nauka żargonu ekonomicznego, a to jest przykład. Na szczęście nie ma za dużo żargonu.

podejmiemy szereg założeń, które mogą okazać się nieprawdopodobne. Nie wszystkie przyjęte przez nas założenia są niezbędne do analizy, lecz służą uproszczeniu. Niektóre są jednak konieczne i dlatego zasługują na Wyjaśnienie. Istnieje częste założenie w ekonomii, że ludzie, o których będziemy mówić, są wyjątkowo samolubni w stosunku do większości ludzi, których znamy. Modelujemy wybory, których ludzie dokonują, zakładając, że wybierają tylko na podstawie własnego dobra. Tacy ludzie—ludzie w modelach w przeciwieństwie do prawdziwych ludzi-są znani jako ” homo economicusA model wyborów, które ludzie dokonują, zakładając, że wybierają tylko na podstawie własnego dobra..”Prawdziwi ludzie są bez wątpienia bardziej altruistyczni niż homo economicus, ponieważ nie mogą być mniej: homo economicus jest całkowicie samolubny. (Termin techniczny to egoistyczne zachowanie..), Które niekoniecznie unieważniają wnioski wyciągnięte z teorii, jednak z co najmniej czterech powodów:

1. ludzie często podejmują decyzje jako rodziny lub gospodarstwa domowe, a nie jako jednostki, i może być rozsądne, aby uznać gospodarstwo domowe za “konsumenta.”Identyfikacja gospodarstw domowych jako dość egoistycznych jest bardziej prawdopodobna niż identyfikacja jednostek jako egoistycznych.
2. Ekonomia milczy głównie o tym, dlaczego konsumenci chcą rzeczy. Możesz chcieć zarobić dużo pieniędzy na budowę szpitala lub wyposażenie biblioteki, co byłoby altruistyczne. Takie motywy nie są sprzeczne z samozachowawczym zachowaniem.
3. korporacje mają służyć swoim akcjonariuszom, maksymalizując wartość akcji, wywołując w ten sposób samozachowawcze zachowanie ze strony korporacji. Nawet gdyby korporacje mogły ignorować interesy swoich akcjonariuszy, rynki kapitałowe wymagałyby od nich uwzględnienia interesów akcjonariuszy jako niezbędnego warunku pozyskiwania środków na działalność i inwestycje. Innymi słowy, ludzie wybierający inwestycje dla wysokich zwrotów zmuszą korporacje do poszukiwania wysokiego zwrotu.
4. są dobre, jak i złe konsekwencje, które wynikają z działania ludzi w ich własnym interesie i ważne jest, abyśmy wiedzieli, czym są.

tak więc, chociaż teoria samozachowawczego zachowania może nie być powszechnie opisowa, jest to jednak dobry punkt wyjścia do budowania RAM do badania ekonomii ludzkich zachowań.

samozachowawcze zachowanie jest często opisywane jako” zachowanie maksymalizujące”, w którym konsumenci maksymalizują wartość, jaką uzyskują z zakupów, a firmy maksymalizują swoje zyski. Jednym z zarzutów wobec tej metodologii ekonomicznej jest to, że ludzie rzadko przeprowadzają obliczenia niezbędne do dosłownie zmaksymalizowania czegokolwiek. Nie jest to jednak fatalna wada metodyki. Ludzie świadomie nie wykonują obliczeń fizycznych, aby rzucić piłką lub nawlec igłę, ale w jakiś sposób wykonują te zadania. Ekonomiści często uważają, że ludzie działają “tak, jakby” maksymalizowali cel, mimo że nie wykonuje się jednoznacznych obliczeń. Niektóre korporacje w rzeczywistości używają skomplikowanych programów komputerowych, aby zminimalizować koszty lub zmaksymalizować zyski, a dziedzina badań operacyjnych tworzy i wdraża takie programy maksymalizacji. Tak więc, podczas gdy ludzie niekoniecznie obliczają konsekwencje swojego zachowania, niektóre firmy tak.

dobrym przykładem rozumowania Ekonomicznego jest fallacyA psychologiczna tendencja do inwestowania więcej, gdy ktoś dokonał znacznej inwestycji nieodwracalnej, nawet jeśli kolejne inwestycje nie są uzasadnione.. Po dokonaniu znacznej nieodwracalnej inwestycji, istnieje psychologiczna tendencja do inwestowania więcej, nawet jeśli kolejne inwestycje nie są uzasadnione. Francja i Wielka Brytania kontynuowały inwestycje w Concorde (naddźwiękowy samolot, który nie jest już produkowany) długo po tym, jak zdały sobie sprawę, że projekt przyniesie niewielki zwrot. Jeśli oglądasz film do końca, nawet po tym, jak wiesz, że śmierdzi, nie padłeś ofiarą błędnego kosztu. Błąd polega na tym, że inwestycja, która poszła źle, okazuje się być dobra, nawet jeśli prawdopodobnie nie będzie. Popularna fraza związana z błędem kosztów to ” rzucanie dobrych pieniędzy po złych.”Błąd kosztów utopionych wynika z psychologicznej tendencji do opłacania inwestycji, gdy dzieje się coś, co czyni ją przestarzałą. Jest to błąd w wielu okolicznościach.

kasyna często wykorzystują błąd związany z kosztami utopionymi. Ludzie, którzy tracą pieniądze hazardu nadzieję odzyskać swoje straty poprzez hazard więcej. Zatopiona “inwestycja”, aby wygrać pieniądze, może spowodować, że gracze zainwestują jeszcze więcej, aby odzyskać to, co już zostało utracone. W większości gier, takich jak Kości, blackjack i jednoręki bandyta, dom wygrywa średnio, tak że przeciętny gracz (a nawet najbardziej doświadczony gracz na automatach lub w kościach) traci średnio. Tak więc, dla większości, próbując odzyskać straty jest stracić więcej średnio.

sposób, w jaki działa Ekonomia, polega na rozpowszechnianiu modeli matematycznych, co znajduje odzwierciedlenie w tej książce. Ekonomiści rozumują modelami. Modele pomagają usuwając obce szczegóły z problemu lub problemu, co pozwala łatwiej analizować to, co pozostaje. W niektórych przypadkach modele są stosunkowo proste, jak podaż i popyt. W innych przypadkach modele są bardziej złożone. We wszystkich przypadkach modele są skonstruowane tak, aby zapewnić możliwie najprostszą analizę, która pozwala nam zrozumieć omawiany problem. Celem modelu jest rozjaśnienie powiązań między pomysłami. Typową implikacją modelu jest ” gdy a wzrasta, B spada.”Ta” porównawcza prognoza staticA, która pozwala określić, w jaki sposób jedna zmienna wpływa na drugą, przynajmniej w ustawieniu opisanym przez model.”przewidywanie pozwala nam określić, w jaki sposób A wpływa na B, przynajmniej w Ustawieniach opisanych przez model. Świat rzeczywisty jest zazwyczaj znacznie bardziej złożony niż modele, które postulujemy. To nie unieważnia modelu, ale raczej poprzez usunięcie obcych szczegółów, model jest obiektywem do skupienia naszej uwagi na konkretnych aspektach świata rzeczywistego, które chcemy zrozumieć.

ostatnie ostrzeżenie przed rozpoczęciem. Parodią wypowiedzi ekonomistów jest dodanie słowa marginalTerm oznaczającego ” pochodną.”przed każdym słowem. Marginalny to po prostu żargon ekonomistów ” pochodna.”Na przykład koszt krańcowy jest pochodną kosztu; wartość krańcowa jest pochodną wartości. Ponieważ Ekonomia wprowadzająca jest zwykle nauczana dla studentów, którzy jeszcze nie studiowali rachunku (lub nie można ufać, że go zapamiętają), ekonomiści unikają używania pochodnych i zamiast tego odnoszą się do wartości następnej zakupionej jednostki lub kosztu następnej jednostki, pod względem wartości krańcowej lub kosztu. Ta książka często używa “marginalnego”, ponieważ chcemy wprowadzić niezbędny żargon do studentów, którzy chcą czytać bardziej zaawansowane teksty lub uczęszczać na bardziej zaawansowane zajęcia z ekonomii. Dla studenta ekonomii nie znać słowa marginalny byłoby podobne do studenta fizyki, który nie zna Słowa masa. Książka minimalizuje żargon tam, gdzie to możliwe, ale częścią pracy pryncypialnego ucznia jest nauczenie się żargonu i nie ma o tym mowy.