wszystko o wężach Kobra

prawie każdy, niezależnie od tego, czy ma wiedzę na temat gadów, rozpoznaje kobrę. Wynika to przede wszystkim z faktu, że kobry wyświetlają jedną z najbardziej—jeśli nie najbardziej—ikonicznych poz węża: hodowany, zakapturzony wyświetlacz. Aby to udowodnić, nie szukaj dalej niż Starożytny Egipt. W kulturze starożytnego Egiptu Uraeus był symbolem Kobry z kapturem używanym do reprezentowania suwerenności, królewskiej, bóstwa lub Boskiej władzy.
kobry należą do rodziny Elapidae, której członkowie charakteryzują się proteroglifowym uzębieniem, co oznacza, że mają dwa krótkie, nieruchome kły z przodu pyska, które kierują jad do ofiary jak igły podskórne.

ten artykuł zawiera krótkie wprowadzenie do kilku gatunków kobry, w tym niektórych, które są powszechnie dostępne w handlu gadami (przynajmniej tam, gdzie jadowite gady mogą być legalnie trzymane), a także dyskusję na temat niektórych definiujących cech Kobr. Oczywiście tylko niezwykle doświadczeni hodowcy, którzy trenują z elapidami, w tym kobrami, powinni nawet myśleć o utrzymaniu tych niesamowitych węży w niewoli.

Kobra królewska

13672071/Thinkstock

kobra królewska nie jest uważana za prawdziwy gatunek kobry, tak jak inne Kobry z rodzaju Naja; zamiast tego należy do własnego rodzaju, Ophiophagus.

kobra królewska (Ophiophagus hannah) jest najdłuższym jadowitym gatunkiem węża. Mogą żyć do 25 lat.

Królowie są dymorficzni płciowo, a samce osiągają większe rozmiary w porównaniu do samic. Najdłuższy znany okaz znaleziony na wolności miał około 15,7 stóp i ważył około 26 funtów. Pomimo swoich rozmiarów kobry Królewskie są niezwykle szybkie i zwinne, a także są źródłem inspiracji dla wielu mitów i legend w całym swoim zasięgu, który rozciąga się na całej Azji Południowo-Wschodniej, w tym Mjanmie, Kambodży, Laosie, Tajlandii, Wietnamie, Malezji, Filipinach i Indonezji. Ich podłużne rozmieszczenie rozciąga się od Indii na Zachodzie do południowych Chin na Wschodzie, a w górzystych regionach Indii kobry Królewskie żyją na wysokościach przekraczających 6500 stóp nad poziomem morza. Ich zasięg domowy może sięgać do około trzech mil.

kobra królewska nie jest uważana za prawdziwy gatunek kobry, tak jak inne Kobry z rodzaju Naja; zamiast tego należy do własnego rodzaju, Ophiophagus. Jego nazwa rodzajowa pochodzi od jego skłonności do jedzenia innych węży i wiadomo, że atakuje większe węże, w tym pytony. Uwięzione kobry Królewskie mogą być trudne do przejścia od jedzenia węży do gryzoni, a niektórzy hodowcy będą karmić je pytonami kulkowymi, które wydają się być całkiem rozkoszne.

morfologicznie kobra królewska ma większą głowę i węższy kaptur w porównaniu do innych gatunków kobry. Kluczem do ich identyfikacji jest obecność pary dużych łusek, zwanych potylicznymi, znajdujących się z tyłu górnej części głowy. Znajdują się one za typowym “dziewięciopłytowym” układem typowym dla colubridów i elapidów i są unikalne dla kobry królewskiej.

noworodki kobry Królewskie wyglądają znacznie inaczej niż starsze zwierzęta. Mają wyraźny czarny i brązowy do pomarańczowego, naprzemienny wzór szewronów wzdłuż ciała. Kiedy dojrzeją, większość dorosłych okazów traci wzór bandowania i wykazuje bardziej ogólne zabarwienie oliwkowe.
pomimo swojej budzącej grozę reputacji, kobra królewska jest zazwyczaj nieśmiałym wężem, unikającym konfrontacji z ludźmi w jak największym stopniu. Jest to jeden z niewielu gatunków gadów charakteryzujących się swoim genomem. Wiele badań zostało poświęconych charakterystyce jego jadu i jego zastosowaniu w zastosowaniach biomedycznych, takich jak leki przeciwbólowe i rozwój antywirusów. Kobry Królewskie posiadają wysoce neurotoksyczny jad, którego głównym składnikiem jest neurotoksyna postsynaptyczna, a pojedyncze ugryzienie może dostarczyć do 500 mg jadu. Jego ukąszenie jest uważane za poważniejsze niż u innych gatunków kobry, ponieważ wstrzykuje się większą objętość jadu, a także szybsze wystąpienie objawów neurotoksycznych. To powiedziawszy, ukąszenia kobry królewskiej są rzadkie.

Kobra

eans / Thinkstock

kobry jednowarstwowe mogą osiągać długości od 4 do 5 stóp.

Kobra jednoskrzydła (Naja kaouthia) jest jednym z najbardziej rozpoznawalnych gatunków kobry ze względu na unikalny wzór W Kształcie litery O na jej grzbietowym kapturze. Jego zasięg występowania rozciąga się od południowo-wschodniej do południowej Azji, m.in. w Indiach, Chinach, Wietnamie, Kambodży, Malezji, Bangladeszu, Tajlandii (gdzie są one odpowiedzialne za największą liczbę ofiar śmiertelnych ludzi w wyniku envonmacji węży), Nepalu, Laosie i Mjanmie. Kobry monokalne mogą zamieszkiwać szeroki zakres siedlisk, w tym łąki, lasy, zarośla oraz na obszarach zamieszkanych przez ludzi lub wokół nich. Często znajdują się w strefach rolniczych, takich jak pola ryżowe.

kobry Jednoskrzydłe wykazują różnice biogeograficzne między ich jadami i udokumentowano, że istnieją różne toksyczności między malezyjskimi, tajlandzkimi i wietnamskimi kobrami jednoskrzydłowymi. Malezyjskie osobniki mają zwykle większą liczbę neurotoksyn w porównaniu z tajskimi i wietnamskimi kobrami jednowarstwowymi, podczas gdy te ostatnie mają więcej cytotoksycznych jadów, które są głównie miotoksyczne i kardiotoksyczne.

średnio kobry jednojajowe mogą osiągać długości od 4 do 5 stóp, choć istnieją doniesienia o okazach do około 7½ stóp. Zazwyczaj żyją w małych norach gryzoni i żywią się małymi ssakami, gryzoniami, wężami i płazami. Na gryzoniach, zarówno zamrożonych, jak i żywych, mogą być utrzymywane w niewoli kobry jednojajowe.

w handlu gadami dostępnych jest kilka różnych morfemów Kobr jednoskrzydłych, w tym albinosów, czerwonookich leukocytów, pomarańczowych pasteli, granitów, albinosów T- (Zachód słońca), albinosów T+ (Sunglow).

Kobra Indyjska

Anthony Wilson / Thinkstock

Dorosłe kobry indyjskie dorastają do około 4 do 7 stóp.

Kobra Indyjska (Naja naja) jest jednym z najbardziej niebezpiecznych gatunków kobry w Indiach i odpowiada za około 10 000 envenomacji rocznie. Jest uważany za jednego z” Wielkiej Czwórki ” węży Południowej Azji, które są odpowiedzialne za większość ludzkich zgonów przez węża (pozostałe trzy to Krait Zwyczajny, Bungarus caeruleus; Żmija Russella, Daboia russelii; i żmija tarczowata, Echis carinatus).

kobry indyjskie rozciągają się od Pakistanu przez Indie i Sri Lankę po południowo-wschodnią Azję i Malezję. Chociaż ich ubarwienie jest dość zmienne w całym ich zasięgu, mają bardzo wyraźny grzbietowy wzór kaptura; większość ma “widowiskowy” napis w kształcie litery V z tyłu kaptura.

Dorosłe kobry indyjskie mierzą około 4 do 7 stóp długości i żywią się głównie gryzoniami. Osobniki są często spotykane na wsiach ze względu na związane z nimi obfite zdobycze, chociaż naturalne siedlisko kobry obejmuje otwarte pola, krawędzie lasów, użytki rolne i tereny podmokłe.
Kobra Indyjska jest gatunkiem zwykle używanym przez zaklinaczy węży w Indiach. W mitologii hinduskiej jest uważany za potężnego Boga i pozostaje wielce szanowany i obawiany w kulturze hinduskiej. Rudyard Kipling przedstawił parę indyjskich Kobr w swoim słynnym opowiadaniu Rikki-Tikki-Tavi.

Kobra Egipska

NajaShots / Thinkstock

egipskie kobry dorastają do około 8 stóp długości.

około 8 stóp długości Kobra Egipska (N. haje) jest drugim co do wielkości gatunkiem kobry na kontynencie afrykańskim, po kobrze leśnej (omówiona dalej). Kobry egipskie rozciągają się przez większość północnej Afryki, w Północnej Sarahy, przez sawanny Afryki Zachodniej do Południowej Sahary, na południe do kotliny Kongo i na wschód do Kenii i Tanzanii. Okazy można spotkać także w południowych rejonach Półwyspu Arabskiego. Gatunek rozwija się na sawannach i suchych półpustynnych regionach Afryki, gdzie dostępna jest woda i roślinność.

Kobra Egipska zyskała rozgłos w USA w 2011 roku, kiedy mia, mieszkanka Bronx Zoo, uciekła. W końcu została odkryta w domu gadów.

Kobra Leśna

Kobra leśna (N. melanoleuca) jest uważana za największy prawdziwy gatunek kobry, a okazy zostały udokumentowane na długości do 10 stóp. Występuje głównie w zachodniej i środkowej Afryce, gdzie występuje od Senegalu na Zachodzie po Angolę, zachodnią Kenię, Ugandę i Rwandę na wschodzie. Można go również znaleźć w niektórych częściach Południowej Afryki.

jak sama nazwa wskazuje, Kobra leśna żyje głównie w lasach lub lasach i jest jedynym gatunkiem kobry występującym na takich obszarach w Afryce. Ze względu na swoją niszę ekologiczną, ludzie nie często spotykają się z kobrami leśnymi, a gatunek ten jest jedną z najmniej częstych przyczyn występowania węży w Afryce (posiada głównie jad neurotoksyczny). Jest to przede wszystkim gatunek dobowy, a ze względu na swoje naturalne siedlisko wykazuje pewne tendencje nadrzewne.

Cape Cobra

uważany za jeden z najgroźniejszych gatunków w całej Afryce, Cape cobra (N. Nivea) jest złotobrązowym/czarnym do żółtego gatunkiem kobry, który zamieszkuje głównie Południową Afrykę, szczególnie kraje Afryki Południowej, Namibię, Lesothos i część Botswany. Ma jeden z najmniejszych rozmieszczeń geograficznych spośród wszystkich gatunków kobry Afrykańskiej. Jest to średniej wielkości Kobra mierząca około 4 do 5 stóp długości.
Kobra Przylądkowa jest uważana za najbardziej niebezpieczny z afrykańskich gatunków, ponieważ wyrusza na obszary zamieszkane przez ludzi, aby uciec przed upałem lub szukać zdobyczy.Zwiększa to interakcje gatunku z ludźmi. Inne niż ludzie, jego głównymi drapieżnikami są borsuk miodowy, surykatka i Mangusta, z których wszystkie wyewoluowały oporność lub zmniejszoną wrażliwość na głównie neurotoksyczny i kardiotoksyczny jad kobry Przylądkowej.

Oto jad w twoim oku

plujące kobry (Naja spp.) są unikalne w ich wykorzystaniu aparatury systemu dostarczania jadu i jadu. Dwie grupy składające się z gatunków azjatyckich i afrykańskich niezależnie wyewoluowały wyspecjalizowane zachowanie obronne, aby odeprzeć potencjalne drapieżniki: zdolność do wyrzucania jadu z kłów.
jad jest na ogół skierowany w oczy celu, a jeśli nawet niewielka ilość jadu zetknie się z okiem, wywołuje intensywny ból, zakłócenie rogówki i obrzęk oczu. Niektóre kobry mogą wystrzeliwać jad nawet na 9 stóp!

anatomia kłów kobry jest inna w porównaniu z innymi gatunkami kobry, ponieważ mają bardziej wysunięty do przodu i okrągły otwór na ich kły w porównaniu z innymi kobrami. Ta wyspecjalizowana struktura pozwala strumieniowi jadu wydalanemu przez plujące kobry przemieszczać się do przodu, a nie w dół.
co ciekawe, podczas opryskiwania plujące kobry są w stanie dopasować rozkład jadu do wielkości celu, niezależnie od odległości. Węże te są bardzo mało prawdopodobne, aby ukąsić jako zachowanie obronne; jednak odnotowano zazdrości z ukąszenia.

do dziś istnieje siedem gatunków afrykańskich Kobr plujących. Są to Kobra plująca Ashe (N. ashei), Kobra Mali (N. katiensis), Kobra Mozambicka (N. mossambica), Kobra Plująca Zebra (N. nigricincta), Kobra plująca czarnonoga (N. nigricollis), nubijska Kobra plująca (N. nubiae) i czerwona Kobra plująca (N. pallida).

siedem gatunków plującej kobry azjatyckiej to Mandalay plująca Kobra (N. mandalayensis), Palawan plująca Kobra (N. miolepis), Philippine plująca Kobra (N. philippinensis), Samar Kobra (N. samarensis, znany również jako Peter ‘ s cobra), indochińska plująca Kobra (N. siamensis, znany również jako czarno-biała lub tajska plująca Kobra, Javan plująca Kobra (N. sputatrix), i kobra równołuskowa (“n. sumatrana”).

dwa gatunki plujących Kobr, które są najbardziej powszechne w handlu gadami, to Indochińskie i czerwone plujące kobry. Ubarwienie N. siamensis jest zmienne, od szarego do brązowego do Czarnego, z białymi plamami lub paskami. Biały wzór może być tak rozproszony, że może pokryć cały wąż. Dorosłe osobniki mają dość grube ciało i średnio od 2,9 do 3,9 stopy. Gatunek pochodzi z Azji Południowo-Wschodniej, w tym z Tajlandii, Kambodży, Wietnamu, Laosu i Mjanmy. Okazy zostały znalezione w różnych siedliskach, w tym na nizinach, wzgórzach, równinach i w lasach.

czerwona Kobra plująca jest średniej wielkości kobrą, która może osiągnąć długość do 4 stóp. Pierwotnie uważano ją za podgatunek kobry Mozambickiej, obecnie jednak uważa się ją za własny gatunek. Jest preferowany przez jadowitych hodowców węży ze względu na jego ubarwienie, które jest zazwyczaj łososiowym do czerwonego koloru z czarnym pasmem.

Kobra ta występuje głównie w Afryce Wschodniej, w tym w Somalii, południowym Egipcie, Etopii, Tanzanii, Kenii i Sudanie. W całym jego zasięgu występuje duża zmienność ubarwienia, a zwierzęta z Kenii i Północnej Tanzanii wykazują ubarwienie pomarańczowe do Czerwonego z bardzo szerokim czarnym pasmem gardła.
podczas interakcji z każdym plującym gatunkiem kobry, naturalnie konieczne jest noszenie ochronnego sprzętu do oczu, a nawet całej osłony twarzy, aby zapobiec przedostawaniu się jadu do oczu, jeśli zwierzę zdecyduje się pluć jadem.

kobry w niewoli

jak wspomniano, tylko najbardziej doświadczeni strażnicy powinni próbować utrzymać kobry. Początkujący opiekunowie nigdy nie powinni tego robić, ponieważ jest to możliwe, aby opiekunowie zostali zabici przez te węże. To powiedziawszy, robią fascynujących jeńców.
specyficzne dla gatunku wymagania dotyczące hodowli określa się na podstawie historii naturalnej każdego zwierzęcia i środowiska. Przed pozyskaniem jakiegokolwiek gatunku kobry należy przeprowadzić znaczną ilość badań, w tym znać lokalne prawa i dostępność leków przeciwwirusowych. Dobrym pomysłem jest również spotkanie z personelem w lokalnej placówce medycznej.

kobry są zazwyczaj bardzo aktywnymi wężami, które wymagają sporej ilości miejsca. Obudowa można je wykonać za pomocą różnych metod, w tym klatek wizyjnych, systemów regałów lub niestandardowych obudów. Oczywiście, jednym z głównych problemów podczas przechowywania jadowitego węża jest upewnienie się, że obudowa jest Bezpieczna, aby zapobiec ucieczce.

Sean M. Perry, DVM, jest weterynarzem praktykującym i realizującym Doktorat w Louisiana State University School of Veterinary Medicine, ze szczególnym zainteresowaniem medycyną gadów i chirurgią. Jego badania koncentrują się na rozwoju sztucznych technologii reprodukcyjnych u zagrożonych gatunków gadów oraz rozwoju medycyny ratunkowej i krytycznej opieki u gadów.