www.therichest.com

o Héctor Luís Camacho Matías

Héctor Luís Camacho Matías, powszechnie znany pod pseudonimem “Macho” Camacho, był portorykańskim zawodowym bokserem i artystą, który zmarł z szacowaną wartością netto 100 000 dolarów. Był pierwszym bokserem, który został siedmiokrotnym mistrzem świata w wadze super piórkowej, lekkiej i junior lekkiej, a także zdobył drobne tytuły w czterech innych kategoriach. Camacho był znany ze swojej szybkości i zwinności na ringu oraz wspaniałego stylu podczas swojej 30-letniej kariery.

Camacho urodził się w Bayamón w Portoryko jako syn Héctora Luisa Camacho Seniora i jego żony Maríi Matías. Był najmłodszym z pięciorga rodzeństwa, miał brata o imieniu Felix i trzy siostry o imionach Raquel, Estrella i Esperanza. Jego rodzice rozwiedli się, gdy miał trzy lata, a matka przeprowadziła się z dziećmi do Nowego Jorku. Mieszkali w hiszpańskim Harlemie James Weldon Johnson housing project. Camacho chodził do lokalnych szkół i jako nastolatek wpadł w kłopoty, wdając się w bójki na ulicy i kończąc w więzieniu w wieku piętnastu lat. Pat Flannery, nauczyciel języka w liceum, pomógł młodemu człowiekowi, ucząc go czytać i zachowywał się jak postać ojca. Flannery poprowadził Camacho do zawodów o Złote Rękawice, gdy jako nastolatek uczył się boksu i karate. Camacho wybrał boks jako karierę po wykazaniu talentu boksera.

geneza pseudonimu Camacho “Macho” była przedmiotem dyskusji. Jego ojciec nadał mu przydomek, ponieważ był według niego najmłodszym synem. Pat Flannery, według New York Timesa, to on nadał mu przezwisko, gdy był nastolatkiem. Pseudonim Camacho mógł również pochodzić od amerykańskich współpracowników w fabryce, którzy nie mogli wymówić swojego nazwiska, według samego zmarłego boksera.

Camacho jako amator zdobył trzy mistrzostwa New York Golden Gloves. Camacho wygrał 112-funtowe Mistrzostwa Sub-Novice w 1978, 118-funtowe Mistrzostwa Open w 1979 i 119-funtowe Mistrzostwa Open w 1980. Camacho zdobył mistrzostwo w 1979 roku pokonując w finale Paula DeVorce ‘A Z Yonkers Police Athletic League, a w 1980 roku pokonując w finale Tyrone’ a Jacksona. Camacho wygrał Intercity Golden Gloves w 1980 roku, pokonując Orlando Johnsona z Chicago. Camacho zakończył amatorską karierę z łącznie 100 walkami, 96 zwycięstwami i tylko czterema porażkami.

jest pierwszym septuple Championem w historii boksu zawodowego. Podczas swojej kariery bokserskiej Hector Camacho zdobył kilka tytułów, w tym mistrza WBC w wadze super piórkowej w 1983 roku, mistrza WBC w wadze lekkiej w 1985 roku oraz mistrza w wadze junior półciężkiej w 1989 i 1991 roku. We wrześniu 1997 roku walczył o tytuł WBC w wadze półśredniej przeciwko Oscarowi De La Hoyi o 3 miliony dolarów, największą wygraną w karierze. Camacho, który był o krok za podpisem De La Hoya w tym czasie, i niestety przegrał. De La Hoya, który miał nadzieję być pierwszym, który znokautuje Camacho przez KO, musiał zadowolić się tym, że był tylko drugim pięściarzem, który to zrobił, wygrywając decyzją. Zmarły bokser walczył z Sugar Rayem Leonardem o 2 miliony dolarów w marcu 1997 i wygrał. Craig Houk, Yori Boy Campas i Roberto Durán byli jednymi z jego słynnych przeciwników na ringu bokserskim. Saúl Duran był jego ostatnim przeciwnikiem w meczu w 2001 roku, który przegrał.

niestety, Hector Camacho był zamieszany w strzelaninę siedząc w samochodzie przed barem w listopadzie 2012 roku. Zmarł cztery dni później po tym, jak jego matka nakazała wyłączenie podtrzymywania życia po tym, jak lekarz stwierdził śmierć mózgu. Jego matka i rodzeństwo poprosili go o pochówek w Nowym Jorku. Jest pamiętany przez rodzinę i przyjaciół ze społeczności bokserskiej, w tym jego syna Hectora jr, który również jest bokserem idącym w jego ślady.