3 manieren om te stoppen met zeuren en Baby Talk dood in zijn sporen. Zou dat niet leuk zijn?

vraag je je af hoe je kunt stoppen met zeuren?

“maar mama Ik wil niet gaan …” je kind smeekt met je, zijn onderlip opgeblazen voor effect.

“je moet gaan,” je stevig staat.

” Nooo. Ik wil niet toooo!”Je kind zeurt.

u weet wat er hierna zal gebeuren. Je hebt deze dans eerder gedaan. En eerlijk gezegd ben je het dansen beu.

u wilt dat uw kind stopt met janken. Je wilt dat je kind praat alsof hij geen luiers meer draagt. Je kunt niet meer tegen babypraat en het gejammer verplettert langzaam je ziel. “Laat het ophouden!”Je schreeuwt stilletjes in je hoofd.

voor sommigen van ons is janken en babypraat gelijk aan spijkers op een bord. Eerlijk gezegd, voor mij zijn zeuren en babypraat veel erger.

dus hoe krijg je die kleine monden om te stoppen met het genereren van zoveel verbale marteling?

om te beginnen…

#1) als je wilt stoppen met zeuren, ga dan “janken doof.”

kinderen zijn slim. Ze houden voortdurend onze patronen in de gaten en verzamelen gegevens. Als ze ons uitputten, letten ze op wat de laatste klap gaf. Was het mijn gezeur? Mijn constante gezeur? Was het de manier waarop ik haar van kamer naar kamer volgde?

u kunt helpen door uw kind wat nieuwe ” gegevens te geven.”Data die hen aan het denken zet, Hmmm. Ze negeert me volledig als ik zeur of Babytaal gebruik.

we maken de patronen. Wij creëren het gedrag. Als je problematisch gedrag wilt stoppen, verander dan je reactie.

als je kind die lip begint uit te blazen, in plaats van ze te vertellen “stop met zeuren,” vertel ze, “vanaf nu kunnen mijn oren geen gezeur meer horen of babypraat. Als je met me wilt praten, moet je een grote jongensstem gebruiken.”

de sleutel is om dan niet te reageren als hij onvermijdelijk blijft zeuren. Het bewijs zit in de pudding. Als je zegt dat je niet reageert en dan doe je dat – je acties zullen luider spreken dan je woorden.

geef uw kind een herinnering als ze doorgaan met hun verbale marteling: “mijn oren kunnen je niet horen, probeer het opnieuw.”

#2) als je wilt stoppen met zeuren, laat ze dan zien hoe het moet.

als u uw kind jarenlang hebt laten janken en babybaby ‘ s hebt laten praten, kan het zijn dat ze ernstig niet weten hoe ze hun behoeften op een andere manier moeten communiceren.

u kunt uw kind helpen door voor hen te praten. Dus, in plaats van dingen te zeggen als” stop met zeuren”, moet je het misschien in plaats daarvan modelleren. Het zou er ongeveer zo uitzien:

kleine persoon die verbale foltering uitvoert: “I waaannnnnnt it noooow!”

You: “Can I have it please?”

Little person implementing 2nd round of torture: “I waaaaannnnt it!”

You: “Can I have it please?”

u kunt blijven reflecteren hoe u wilt dat uw kind praat totdat ze reageren met de big boy-versie.

de sleutel hier is om niet te reageren op het verzoek totdat uw kind de vraag opnieuw stelt op de meer geschikte manier.

# 3) als je wilt stoppen met zeuren, stop dan met het geven van een grote reactie.

wilt u weten hoe u uw kind meer vervelend gedrag kunt laten doen? Geef ze een grote reactie. Yup. Ik weet het, dat slaat nergens op, maar het is waar.

kinderen hebben niet veel macht in deze relatie met u. Ze hebben beperkte opties als het gaat om het uitoefenen van controle. Ze kunnen weigeren te eten, te poepen en op de grond vallen in een plas, maar dat is het zo ‘ n beetje.

als je ze een grote reactie geeft, laat je je kleine persoon van 1 meter weten dat ze een grote kracht hebben in dat kleine lichaam. Je laat ze weten dat ze je erg boos kunnen maken. Je laten afbrokkelen. Je verliest de controle.

dat is veel macht.

het is leuk om je kind te bekrachtigen, maar je wilt ze niet op die manier bekrachtigen.

als uw kind aan het janken is, vermijd dan schreeuwen en uw kalmte verliezen. Voor veel kinderen stuur je eigenlijk een bericht dat zegt: “Ik denk dat ze het op het punt staat te verliezen.”Wat een van de twee dingen kan betekenen:

#1 – Ze staat op het punt toe te geven. Geen mens kan zoveel marteling weerstaan.

of

# 2-Ze gaat me niet geven wat ik wil, maar ik neem haar tenminste mee naar beneden.

het is duidelijk dat kinderen niet laat opblijven om je ondergang te plannen of hoe ze hun marteling gaan uitvoeren, maar het kan zo aanvoelen. Deze gedachten en gedragingen gebeuren op automatische piloot en uw kind is waarschijnlijk niet eens bewust van hoe dit werkt – maar je zou moeten zijn.

is het je ooit opgevallen dat je kinderen niet dat onaangename babypraat gebruiken of zeuren met elke persoon die ze tegenkomen? Nee, misschien bewaren ze dat glorieuze gedrag alleen voor jou.

weet u waarom?

ze krijgen er iets van.

vraag jezelf af: “wat geef ik ze?”

Is het aandacht?

is dit wat ze willen?

Is het woede?

wat het ook is, stop ermee en je zult stoppen met zeuren in je huis voor altijd. Ahhh, zou dat niet leuk zijn?