Hoe om te Lezen van Literatuur Als een Professor: Een Levendige en Onderhoudende Gids te Lezen Tussen de Lijnen

Eén ding is zeker: na het afronden van het LEZEN van LITERATUUR
ALS EEN PROFESSOR, u zult lof van de auteur voor het openen van
uw ogen aan de geneugten van het literaire analyse, een vloek of een voor hem
het maken van je denkt dat te veel. Dat komt omdat Thomas C. Foster, een
professor Engels aan de Universiteit van Michigan in Flint, geeft
zijn lezers veel te overwegen.

het korte antwoord is dat niets is zoals het
lijkt te zijn. Symboliek is de sleutel. Het weer is bijvoorbeeld niet alleen
het weer. Regen kan reinigend zijn, koud is hard maar schoon, nat is
aards en dierlijk.

in het geval dat de lezer niet helemaal begrijpt wat Foster zegt, geeft hij
bondig zijn betekenis aan in één enkele, vetgedrukte zin. “Myth
is a body of the story that matters”, luidt één. “De werkelijke reden
voor een zoektocht is altijd zelfkennis” is een andere.

mijn favoriet is “There’ s no such thing as a wholly original work of
literature”, een thema dat meerdere malen herhaald wordt.Volgens Foster heeft alles wat een auteur ooit heeft gelezen, invloed op wat hij schrijft. Met behulp van de westerse film als voorbeeld, suggereert hij,
“What’ s it about? Een grote confrontatie? High Noon. Een revolverheld die met pensioen gaat? Shane. Een eenzame buitenpost tijdens een opstand? Fort Apache,
ze droeg een geel lint – de bossen zijn er vol van . . .”Not
that he blames writers for lack of originality:” je kunt
niet vermijden, omdat zelfs vermijden een vorm van Interactie is. Het is
simpelweg onmogelijk om te schrijven . . . in een vacuüm.”

zoals eerder vermeld, worden sommige hoofdstukken enigszins repetitief.”It’ s More Than Just Rain or Snow”heeft veel functies vergelijkbaar met”…and So Does Season”, terwijl” One Story “veel aspecten van” Now, Where Have I Seen Her Before ” weerspiegelt.”Dat is niet erg, hoewel; sommige
dingen worden herhaald.

er is ook veel religieuze symboliek in de literatuur.
“wanneer mensen samen eten of drinken, is het communie,” verklaart Foster
(opnieuw zorgt hij ervoor dat de lezer het begrijpt). Er zijn ook
tal van mannelijke en vrouwelijke “Christus figuren “en hoofdstukken als” als
zij komt, haar doop ” (dat wil zeggen, opstaan uit het water is gelijk aan
wedergeboorte).

” Don ‘t Read With Your Eyes,” een veelzeggend hoofdstuk in een tijd waarin
sommige mensen nog steeds proberen boeken te verbieden, herinnert ons eraan dat de huidige
gevoeligheden niet altijd van toepassing zijn op de realiteit waarin het
verhaal werd geschreven. Kijk maar naar al het tumult over de avonturen
van HUCKLEBERRY FINN omdat sommigen het politiek incorrect vinden.
in Mark Twain ‘ s tijd was dat echter hoe mensen leefden, spraken en
voelden.

met de eerste roman die ik behandelde na het lezen van literatuur als een
PROFESSOR, keek ik Onder het tapijt en in de hoeken
naar betekenissen die al dan niet bestaan. Zoals het gezegde luidt,
” soms is een sigaar gewoon een rookgordijn.”Een van de problemen die studenten van het college
ondervinden, is het spel dat hun professoren weven. “Een moment
vindt plaats in deze uitwisseling tussen professor en student wanneer elk van
ons een kijkje neemt,” legt Foster uit. “Mijn blik zegt,’ wat, je niet
snap het?’Dat van hen zegt,’ We snappen het niet. En we denken dat je het
verzint.””Maar de auteur beweert dat schrijvers bewust
deze symbolen weergeven bij het besturen van hun ambacht.
” geheugen. Symbool. Patroon. Dit zijn de drie items die, meer dan
elk ander, de professoriële lezer scheiden van de rest van de
menigte,” hij biedt. Hoe kunnen gewone lezers
al deze mogelijkheden herkennen? “Same way you get to Carnegie Hall,”
Foster cracks. “Praktijk.”