Over Dyscalculie

Dyscalculie, ook bekend als Ontwikkelingsdyscalculie, is een neurologische aandoening die de wiskundevaardigheden op school beïnvloedt. Sommige kinderen met dyscalculie kunnen niet begrijpen fundamentele getal concepten en werken hard om ze te onthouden, echter per ongeluk missen de logica achter de concepten. Sommige kinderen kunnen de logica begrijpen, maar worstelen met de toepassing van de concepten. Kinderen met dyscalculie kunnen goed presteren in andere onderwerpen, maar worstelen in wiskunde. Zij lopen vaak achter op het basisonderwijs en kunnen hun achterstand niet inhalen zonder de juiste interventie.De American Psychiatric Association definieert dyscalculie als een’wiskundige handicap’. Degenen met de aandoening hebben een, “…wiskundige bekwaamheid, gemeten door individueel toegediende gestandaardiseerde tests, is aanzienlijk lager dan verwacht, gezien de chronologische leeftijd van de persoon, gemeten intelligentie, en leeftijd aangepast onderwijs, die aanzienlijk interfereert met academische prestaties van het dagelijks leven die wiskundige bekwaamheid vereisen “

het meest voorkomende probleem is met “getalszin”. Dit is een intuïtief begrip van hoe getallen werken, en hoe om te vergelijken en schatten hoeveelheden op een getallenlijn. Dit betekent dat kinderen met dyscalculie niet in staat zijn om getallenwoorden (één, twee, twaalf, twintig), cijfers (1, 2, 12, 20) en de relatie tussen hen (dat wil zeggen welke hoeveelheid groter of kleiner is dan de andere enz.), worstelen met het begrijpen van de getallenlijn en de logica achter het rangschikken ervan. Deze kwesties ontwikkelen zich verder tot moeilijkheden bij het uitvoeren van de fundamentele mentale wiskunde, de toepassing van de vier concepten van optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen, worstelt met de ‘ontbrekende operand problemen’ (13+?= 46), problemen met woordproblemen, en uiteindelijk, worstelen met geld en tijd management etc.

Studies tonen aan dat zelfs baby ‘ s een basisgevoel voor aantallen hebben. Dr. Brian Butterworth, een vooraanstaand onderzoeker in dyscalculie, vergelijkt getalzin met kleurenblind zijn. Hij zegt dat sommige mensen geboren worden met nummerblindheid. Dit maakt het moeilijk om het verschil tussen hoeveelheden te zien. Nummerblindheid is een reden waarom veel kinderen moeite hebben met het verbinden van nummers met de echte wereld. Ze kunnen niet begrijpen dat ‘five cookies’ hetzelfde aantal objecten heeft als ‘five cakes’ en ‘five apples’.

bron: UNESCO MGIEP, www.understood.org

dyscalculie is een onder-bestudeerde aandoening waarbij onderzoek naar dyslexie met 14:1 groter is dan bij dyscalculie, ondanks het feit dat het dezelfde prevalentie heeft als dyslexie. Zo kunnen de exacte oorzaken voor dyscalculie niet worden gewezen en verschillen van persoon tot persoon. Hieronder volgt echter een lijst van mogelijke oorzaken.

• genetisch: onderzoekers hebben vastgesteld dat een kind met dyscalculie vaak een ouder of broer of zus heeft met vergelijkbare wiskundige problemen. Syndroom van Turner, fragiel X-syndroom, velocardiofaciaal syndroom, Williams-syndroom zijn enkele van de genetische aandoeningen die zijn waargenomen bij mensen met dyscalculie. Bepaalde genen in de bevolking mensen zetten leden op hoog risico van dyscalculie.
• Braindevelopment: onderzoekers gebruiken moderne hulpmiddelen voor beeldvorming van de hersenen om een vergelijkende analyse te maken van mensen met en zonder dyscalculie. Dergelijke onderzoeken hebben een verschil waargenomen in de grijze massa, oppervlakte, dikte, volume van delen van de hersenen die worden geassocieerd met leren, geheugen en cognitieve capaciteiten. Onderzoek in ‘speciale populaties’ zoals baby ‘ s met het syndroom van Turner toont de aanwezigheid van minder hersencellen of grijze cellen in die delen van de hersenen waarvan bekend is dat ze wiskunde verwerken.
• omgeving: dyscalculie is in verband gebracht met blootstelling aan alcohol in de baarmoeder. Prematuriteit en een laag geboortegewicht kunnen ook een rol spelen bij dyscalculie. Al deze factoren kunnen een vertraagde ontwikkeling van de hersenen veroorzaken.
• hersenletsel: Studies tonen aan dat letsel aan bepaalde delen van de hersenen kan resulteren in wat onderzoekers ‘verworven dyscalculie’noemen.

het is belangrijk om te onthouden dat problemen in de wiskunde niet altijd worden veroorzaakt door dyscalculie. Het kan ook een gebrek aan instructie, gelegenheid, een bijwerking van angst, depressie en andere geestelijke gezondheidsproblemen, wiskundige angst, of dyslexie die wordt gemaskeerd door instructie in een fonetisch-consistente taal. Een grondige beoordeling van het kind is belangrijk om ervoor te zorgen dat er geen verkeerde diagnose is.

kinderen met dyscalculie beginnen sterk te vertrouwen op het fysiek tellen van alles om de berekeningen te begrijpen. Dit is schadelijk omdat dit hun begrip buiten een bepaald basisniveau zal verstoren. Kinderen worstelen met het automatisch herinneren van een antwoord dat ze al hebben bereikt en vallen in de gewoonte om op te tellen, vaak op hun vingers, om het antwoord steeds opnieuw te berekenen. Deze mechanische methode kost tijd en moeite, waardoor het werkgeheugen onnodig wordt belast, wat weer voorkomt dat er verbanden worden gelegd tussen de vraag en het antwoord.

kinderen met dyscalculie moeten worden voorkomen dat ze in deze ‘Telval’vallen. Door hen innovatieve en gecomprimeerde rekentactieken te leren, kunnen hun hersenen worden ‘herbedraad’ om wiskunde sneller en minder vervelend uit te voeren. Op jonge leeftijd kan dit worden gedaan door middel van games, visuele hulp en andere toolkits die hen leren om kwantiteit te herkennen en met succes te associëren met numerieke symbolen. Dit zal tijd kosten, maar het is uiterst belangrijk.

ouders, leraren en leraren moeten ervoor zorgen dat een kind niet in deze val trapt.

Hier is een handige video over hoe om te gaan met de ‘counting trap’: https://www.youtube.com/watch?v=GstqJ5sEEoo

aandoeningen die vaak bestaan met—of verkeerd worden gediagnosticeerd als-dyscalculie zijn:

• dyslexie: kinderen worden vaak gediagnosticeerd met dyslexie en dyscalculie. Onderzoekers hebben ontdekt dat 43-65 procent van de kinderen met wiskundige beperkingen ook leeshandicaps hebben.
• ADHD: kinderen worden vaak gediagnosticeerd met dyscalculie en ADHD. Maar sommige rekenfouten kunnen door onoplettendheid aan detail en andere kenmerken van ADHD worden verklaard. Dientengevolge, sommige deskundigen adviseren herevaluating wiskundige vaardigheden na het krijgen van ADHD symptomen onder controle.
• Wiskundeangst: kinderen met wiskundeangst zijn zo bezorgd over het vooruitzicht om wiskunde te doen dat hun angst en nervositeit kunnen leiden tot slechte prestaties bij wiskundetests. Sommige kinderen kunnen zowel wiskundige angst en dyscalculie hebben. Wiskunde angst betekent niet dat het kind worstelt met een conceptueel begrip, maar zijn in feite het gevoel onder druk om goed te presteren, waardoor ze slechte wiskundige vaardigheden hebben.
• genetische aandoeningen: Dyscalculie wordt geassocieerd met verscheidene genetische wanorde met inbegrip van fragiel syndroom X, syndroom van Gerstmann en Syndroom van Turner.

bron: www.understood.org

dyscalculie en dyslexie zijn twee afzonderlijke aandoeningen met verschillende kenmerken en overmatige symptomen. Hoewel het gemakkelijk lijkt om de twee te verwarren, zijn er verschillende fundamentele verschillen. Dyslectische kinderen flip nummers, verknoeien plaatsen van nummers in grotere hoeveelheden, en verkeerd gelezen rekenkundige symbolen. Hun conditie beïnvloedt hun leesvaardigheid. Maar ze kunnen een conceptueel begrip krijgen en zijn, in feite, bekend om bredere patronen in de wiskunde te herkennen die een gemiddelde student niet mag. Ze hebben geen problemen met het conceptuele begrip in rekenkundige berekeningen. Einstein en Beethoven zijn twee voorbeelden van dyslexie met onberispelijke wiskundige vaardigheden. Hoewel Einsteins succes niet herhaald hoeft te worden, lijkt Beethoven misschien een meer eigenaardig voorbeeld. Muziektheorie heeft verschillende wiskundige concepten aan de basis. Beethoven, met zijn vermogen om grotere patronen te herkennen, was in staat om prachtige symfonieën te creëren. Kinderen met dyscalculie, net als mensen met dyslexie, hebben ook moeite met sequentieel onthouden, maar, in tegenstelling tot dyslexie, worstelen ze met conceptueel rekenkundig begrip – patronen, hoeveelheden, vergelijkingen enz.

Dit is een belangrijk verschil omdat dyslexie bij kinderen die in fonetisch consistente talen leren gemaskeerd kan worden, maar de symptomen kunnen naar buiten komen tijdens het leren van wiskunde. In dergelijke situaties is het belangrijk om te herkennen of het kind dyslexie of dyscalculie heeft voor een effectieve behandeling. Als het dyslexie is, zijn het de taal-en leesgebreken die moeten worden aangepakt, terwijl dyscalculie een heel andere behandeling vereist.