Wat zou Jezus zeggen over de kerk vandaag?

veel kerken hebben de entropie in staat gesteld het leven te verzwelgen.

aan degenen die troost en plezier hebben gemaakt hun goden, routinematig knijpen geloof en spirituele disciplines waar en wanneer ze passen, zou hij vragen:

ben je de oproep vergeten om ” sterven?”Misschien in de hedendaagse Evangelische cultuur, met haar neiging om te verblinden en te vermaken, niemand vertelde je wat het afstemmen van uw leven met het mijne, overgave aan mij, betekent. Hoewel ik bij je ben als je altijd aanwezige leraar en gids, ben ik geen intermitterende karikatuur die op je schouder springt als je periodiek advies nodig hebt. En hoewel ik reageer op je behoeften en alert ben op je kreten, ben ik niet je bovennatuurlijke wensverlener.

Jezus is alfa en Omega, het begin en einde van alle dingen. Als mede-schepper is hij heerser over alles, inclusief de mensheid. Hoewel hij “zachtmoedig en nederig van hart” is (Matteüs 11:29), noemt de Schrift hem ook de Leeuw van Juda (openbaring 5:5)—woest, krachtig en Koninklijk. Maar meer dan dat, hij is Adonai (Romeinen 5:1), Heer en meester, degene die zijn leven gaf zodat wij zouden leven. Dan, eenmaal, door geloof, ontvangen we zijn geest van binnen, hij geeft ons de kracht om zijn voorbeeld te volgen; hij geeft ons de kracht om te sterven. Om alles te” kruisigen ” dat probeert de rechtmatige plaats van Christus in ons hart in te nemen, om hem opzettelijk, biddend en consequent de vrije hand te geven. In Lucas hoofdstuk 9, kort nadat Hij Zijn discipelen vertelde over zijn aanstaande dood en opstanding, zei Jezus: “Wie mijn discipel wil zijn, moet zichzelf verloochenen en dagelijks hun kruis opnemen en mij volgen “(Lucas 9):23, NBG). Ik heb velen hun tijdelijke uitdagingen het “kruis dat ze dragen” horen noemen.”En hoewel ik hun moeilijkheden niet zal devalueren, gingen de woorden van Jezus veel dieper. Hij sprak tot degenen die, routinematig, veroordeelde mannen en vrouwen letterlijk hun kruis naar hun dood zagen dragen. Dit was een van de meest gruwelijke, openbare en beschamende executies die er mogelijk waren, waarbij de persoon van zijn kleding werd ontdaan, gegeseld, langs gawkers paradeerde, vervolgens aan een houten paal werd genageld en voor dood werd achtergelaten. Dit is het beeld dat Christus ‘ oorspronkelijke publiek onmiddellijk zou hebben opgeroepen bij het horen van zijn woorden in Lucas 9. De impact zou exponentieel zijn vermenigvuldigd op het moment dat ze Jezus, Gods gezalfde zoon, zijn laatste adem zagen uitademen.

God roept ons niet op tot een leven van troost waar we liefhebben en dienen wanneer het het meest uitkomt en kiezen welke waarheden te volgen. Hij roept ons op om alles over te geven, om “aan onszelf te sterven” zodat hij in en door ons kan werken. Hoewel dit de moeilijkste en soms pijnlijkste keuze is die we ooit zullen maken, is het ook de zekerste weg naar vrede en overvloedig leven.

zoals Jezus zei, ” Wat heeft het voor iemand om de hele wereld te winnen, en toch zijn eigen zelf te verliezen?”(Lucas 9: 25). De persoon die ze geschapen zijn.