werken rond het leger

onderzoeksopdracht

het succesvol werven en behouden van de actieve dienstmacht hangt voor een groot deel af van de mate waarin de leden van de dienst en hun echtgenoten tevreden zijn met de militaire levensstijl. Eerder onderzoek wijst erop dat de meest tevreden militaire gezinnen degenen met een werkende echtgenoot zijn en dat de invloed van militaire echtgenoten op het behoud van dienstleden is toegenomen met het aandeel van militaire echtgenoten die buiten het huis werken.

de meerderheid van de militaire echtgenoten zijn tewerkgesteld. Niettemin, de RAND Corporation vindt dat ze minder kans om te worden tewerkgesteld, zijn meer kans om werk te zoeken, en verdienen minder dan vergelijkbare burgerlijke echtgenoten.Gemeenschappelijke verklaringen voor hun verschillende werkgelegenheidsresultaten zijn dat militaire echtgenoten meestal jonger zijn, wat van invloed is op hun inkomen en inzetbaarheid; dat zij ervoor kunnen kiezen niet te werken; of dat er aspecten van de militaire levensstijl kunnen zijn die hun werk uitsluiten of van invloed zijn op de soorten banen die zij aanvaarden (en dus op hun inkomen).

om deze uiteenlopende verklaringen te ontleden en een meer gedetailleerd beeld te krijgen van de tewerkstelling van militaire echtgenoten, karakteriseerden RAND-onderzoekers de tewerkstelling van militaire echtgenoten op basis van de analyse van de beschikbare volkstelling en andere gegevens, waaronder de persoonlijke percepties en ervaringen van militaire echtgenoten die werden opgedaan in interviews met meer dan 1.100 militaire echtgenoten. Het doel was om rekening te houden met de demografie van militaire echtgenoten, zoals leeftijd, opleidingsniveau, of aantal en leeftijd van kinderen, evenals minder waarneembare factoren, zoals de interesse van de echtgenoot in het werk, werkgever vooroordelen tegen militaire echtgenoten, of de impact van de militaire levensstijl op de familie van het lid van de dienst.

Wie Zijn Militaire Echtgenoten?

militaire echtgenoten verschillen van hun civiele tegenhangers op een manier die de participatieniveaus van het personeel zou kunnen verklaren. Zoals het bij de populaire opvattingen past, hebben militaire echtgenoten bijvoorbeeld meer kans op frequente verplaatsingen over lange afstand, zijn ze gemiddeld jonger en hebben ze dus meer kans op jonge kinderen thuis. Conventionele wijsheid heeft ook de neiging om deze echtgenoten voor te stellen in landelijke locaties die hun arbeidsmogelijkheden en lonen beperken. In werkelijkheid leven militaire vrouwen echter eerder dan burgervrouwen in grootstedelijke gebieden. Bovendien is de kans groter dat zij de middelbare school hebben afgemaakt en enige universitaire opleiding hebben genoten, wat hun inzetbaarheid zou vergroten. Maar in hoeverre zijn hun werkgelegenheidsresultaten dan het resultaat van hun leeftijd, hun frequente bewegingen of andere waarneembare kenmerken?

om die vraag te beantwoorden, vergeleken onderzoekers militaire echtgenoten met civiele “dubbelgangers” die dezelfde leeftijd, opleidingsniveau, etniciteit en zelfs frequentie van bewegingen delen. Uit de vergelijking bleek dat de dubbelgangers het over het algemeen beter deden dan de militaire echtgenoten en beter dan het burgergemiddelde. Met andere woorden, de demografische gegevens van militaire echtgenoten suggereren dat ze betere werkgelegenheidsresultaten en hogere lonen zouden moeten hebben dan de gemiddelde burgerlijke echtgenoot. In plaats daarvan werken ze echter tegen veel lagere tarieven en verdienen ze minder dan zowel de gemiddelde burgerlijke echtgenoot als degenen die dezelfde kenmerken vertonen. Bovendien vergeleek RAND militaire echtgenoten specifiek met civiele echtgenoten die in dezelfde metropolitane gebieden wonen en stelde vast dat militaire echtgenoten minder verdienen dan hun civiele buren.

een blik van binnenuit: Wat de echtgenoten zelf zeggen

door de opvattingen van de echtgenoten over hun redenen om thuis te werken of te blijven, hun ervaringen op of buiten de arbeidsmarkt, en wat zij geloven over de impact van het militaire leven op hun werkgelegenheid en onderwijsmogelijkheden, schetsen de interviews die in het kader van dit onderzoek worden gedaan een rijker beeld van de relatie tussen arbeidsstatus en de voorwaarden van een militaire levensstijl.

Eén maat past niet bij iedereen. De redenen voor het werken verschillen per groep echtgenoten

om beleid te formuleren ter verbetering van de werkgelegenheid, is het belangrijk om de motivatie van de echtgenoot om te werken te begrijpen. Ongeveer driekwart van de geïnterviewde echtgenoten die werkzaam waren of werk zochten, noemde financiële redenen om te werken, met werken om rekeningen te betalen en basiskosten te dekken als de meest geciteerde primaire reden. De meerderheid van de echtgenoten bespraken ook niet-monetaire motieven, zoals werken om verveling te voorkomen en bezig te blijven, werken voor persoonlijke vervulling of onafhankelijkheid, of werken om vaardigheden en loopbaanstatus te behouden. De motivatie van de echtgenoten om te werken varieerde op basis van de salarisgraad van het lid van de Dienst, de financiële situatie van het gezin, en de opleiding en het beroep van de militaire echtgenoot. Bijvoorbeeld, persoonlijke vervulling of onafhankelijkheid was een niet-financiële primaire reden voor het werken die op grote schaal werd aangehaald door beter opgeleide echtgenoten en degenen die getrouwd zijn met officieren. Echtgenoten met minder opleiding, getrouwd met meer junior in dienst genomen leden, en in meer uitdagende financiële omstandigheden de neiging om financiële noodzaak te noemen als hun primaire reden voor het werken.

veel echtgenoten kiezen uit het arbeidsproces wegens omstandigheden die uniek zijn voor de militaire levensstijl

even onthullend zijn de redenen die worden geboden door de echtgenoten die geen werk hebben noch werk zoeken. De overgrote meerderheid (ongeveer driekwart) van de echtgenoten uit de beroepsbevolking noemde fulltime ouderschap verantwoordelijkheden als hun reden om niet te werken. Hoewel sommige van deze echtgenoten de voorkeur geven om uit de beroepsbevolking te blijven, missen niet alle woon-thuis-echtgenoten een “smaak” voor werk. Een groot aantal echtgenoten die niet werken of op zoek zijn naar werk noemde barrières, waaronder dagopvang problemen, lokale arbeidsmarktomstandigheden, of eisen van de militaire levensstijl, die hun werkgelegenheid belemmeren. Hoewel dagopvang en lokale arbeidsmarktomstandigheden problemen zijn waar grote aantallen burgerlijke echtgenoten ook mee te maken hebben, beschouwden veel militaire echtgenoten deze omstandigheden als het resultaat van hun militaire levensstijl, hetzij omdat ze werden verwijderd uit een uitgebreide familie die zou kunnen helpen met de ouderschapsverantwoordelijkheden, omdat ze niet zelf de locatie zouden hebben gekozen waarnaar het leger hen stuurde, of omdat militaire eisen zoals inzet en lange uren hun dienstlid verhinderden hen te helpen.

een meerderheid is van mening dat het militaire leven een negatieve invloed had op hun werk en opleiding

de duidelijkste indicator van de uitdagingen van de tewerkstelling van militaire echtgenoten is het feit dat bijna twee derde van de ondervraagden vond dat het zijn van een militaire echtgenoot een negatieve invloed had op hun arbeidskansen. De meest geciteerde oorzaak waren frequente en verstorende bewegingen. Andere genoemde oorzaken waren afwezigheid van dienstleden en de daarmee verband houdende zware ouderschapstaken en problemen met kinderopvang. Deze echtgenoten verwezen ook naar de inflexibiliteit van de militaire werkplek om tegemoet te komen aan de behoeften van militaire ouders. Ten slotte noemden sommige echtgenoten een voorkeur van de werkgever tegen of stigmatisering van militaire echtgenoten, vaak gedreven door de zorg van de werkgever dat de echtgenoot gedwongen zal worden om abrupt te vertrekken. Zoals bij frequente bewegingen en afwezigheid van dienstleden, is deze waargenomen oorzaak uniek militair. Veel echtgenoten meldden ook een negatieve impact op hun onderwijs. Bijna de helft van de echtgenoten geloofde dat hun onderwijskansen negatief hadden geleden, opnieuw verwijzend naar frequente verhuizingen en afwezigheid van dienstleden.

stappen om de werkgelegenheid en de onderwijskansen te verbeteren en zo de levenskwaliteit te verbeteren

op de vraag wat het leger zou kunnen doen om hun werkgelegenheid en onderwijskansen te verbeteren, was de meest voorkomende aanbeveling van de echtgenoten dat het Ministerie van Defensie (DoD) de betaalbaarheid en toegankelijkheid van zowel onderwijs-als militaire kinderopvangprogramma’ s zou verbeteren.

gegeven deze en andere echtgenoot suggesties en de bevindingen van deze studie, RAND onderzoekers gegenereerd de volgende aanbevelingen voor DoD te overwegen bij het aanpakken en verbeteren van militaire echtgenoot werkgelegenheid:

• ontwerp werkgelegenheidsprogramma ‘ s of beleid dat erkent dat verschillende groepen echtgenoten werken om verschillende redenen.
• aandacht blijven besteden aan de beschikbaarheid en betaalbaarheid van militaire kinderopvang, inclusief langdurige en deeltijdse kinderopvang.
• relaties aangaan met lokale werkgevers en grote, op nationaal niveau heersende werkgevers om de aanwervingsvoorwaarden voor militaire echtgenoten te verbeteren.
• overweeg stimulansen of vereisten voor militaire aannemers om prioriteit te geven aan het inhuren van militaire echtgenoten.
• het prioriteitsstelsel voor ambtenarenfuncties opnieuw onderzoeken, met inbegrip van de vraag of militaire echtgenoten een hogere prioriteit moeten krijgen dan veteranen zonder pensioen.
• belemmeringen voor vergunningen en certificering aanpakken om echtgenoten te helpen hun loopbaan voort te zetten.
• bewustmaking van bestaande werkgelegenheidsprogramma ‘ s voor echtgenoten.
• een gezinsvriendelijker werkgever worden, met inbegrip van een betere voorlichting van gezinnen over het schema van de leden van de dienst en het creëren van meer manieren voor leden van de dienst om hun echtgenoten te helpen bij de “crises” van het ouderschap.

bovendien hebben de onderzoekers aanbevolen dat DoD zijn officiële standpunt over militaire echtgeno (o) t (e) – opleiding bepaalt en een beleidsverklaring opstelt om dit standpunt weer te geven. De beleidsverklaring moet de basis vormen voor de manier waarop, en de mate waarin, DoD moet aanmoedigen, ondersteunen, of zelfs investeren in militaire echtgenoot onderwijs. Afhankelijk van de mate van DoD ondersteuning voor militaire echtgenoot onderwijs, de afdeling adres echtgenoot van onderwijs door middel van:

• stimuleren van onderwijs-aanbieders om te maximaliseren van het aantal lessen aangeboden op militaire bases en verlichten van de administratieve moeilijkheden van het overbrengen van cursussen
• nastreven in-state collegegeld tarieven voor militaire echtgenoten
• het maken van online of afstandsonderwijs kansen

Deze bevindingen bieden een uitgebreid portret van militair echtgenoot woon-en werkomstandigheden. De beschikbare kwantitatieve gegevens bevestigen de percepties en ervaringen van veel van de geïnterviewde militaire echtgenoten en tonen aan dat veel militaire echtgenoten persoonlijk werk of academische offers brengen om de carrièrebehoeften van hun dienstplichtige echtgenoot te ondersteunen. De spanningen veroorzaakt door frequente bewegingen, lange afwezigheid van echtgenoten, en aanverwante kinderverzorgingsdilemma ‘ s zijn producten van het militaire leven. En deze stammen kunnen een rol spelen bij het verlaten van het leger door leden van de dienst, om wat zij beschouwen als meer gezinsvriendelijke beroepen na te streven. Maar door sommige of al deze stappen te nemen, zou Defensie vruchten kunnen plukken, zowel in termen van concrete verbetering van de kwaliteit van leven als in het algemeen percepties bij leden van de dienst en echtgenoten dat het leger luistert naar, en handelt naar, hun zorgen.

aantekeningen

• vanwege het kleine aantal mannelijke echtgenoten, omvatten de kwantitatieve analyse van Tellingen en andere gegevens alleen vrouwelijke echtgenoten van mannelijke dienstplichtigen.