Australian Dictionary of Biography

, 9353128

Bennelong (1764?-1813), Aborygen, został schwytany w listopadzie 1789 roku i przywieziony do osady w Sydney Cove z rozkazu gubernatora Arthura Phillipa, który miał nadzieję nauczyć się od niego więcej zwyczajów i języka tubylców. Bennelong chętnie ożył wśród białych, rozkoszował się jedzeniem, nabrał smaku trunku, nauczył się mówić po angielsku i szczególnie przywiązał się do gubernatora, w którego domu zamieszkał. W maju uciekł i nie widziano go więcej, aż do września, kiedy znalazł się wśród dużej grupy tubylców w Manly, z których jeden zranił Filipa włócznią. Atak wydaje się być wynikiem nieporozumienia, a Bennelong nie wziął w nim udziału; rzeczywiście, wyraził zaniepokojenie i często pojawiał się w pobliżu Sydney Cove, aby zapytać o zdrowie gubernatora. Incydent był więc sposobem na ponowne nawiązanie kontaktu między nimi i, gdy zapewniono go, że nie zostanie zatrzymany, Bennelong zaczął częstować ugodę z wieloma swoimi rodakami, którzy uczynili z Rządowego podwórka swoją siedzibę. W 1791 r. murowana Chata, 12 m kw. (1,1 m2), został zbudowany dla niego na wschodnim punkcie Sydney Cove, obecnie zwanym Bennelong Point.

w grudniu 1792 popłynął z Filipem do Anglii, gdzie został przedstawiony królowi Jerzemu III. Sierpień 1794 zastał go na pokładzie “Reliance” w Plymouth Sound, czekając na powrót do kolonii z gubernatorem Johnem Hunterem, ale okręt nie wypłynął aż do początku 1795, a 25 stycznia Hunter napisał, że stan zdrowia Bennelong był niepewny z powodu zimna, tęsknoty za domem i rozczarowania długim opóźnieniem, które “znacznie złamało jego ducha”. Dotarł do Sydney we wrześniu, a potem wzmianki o nim są skąpe, choć oczywiste jest, że nie mógł już znaleźć zadowolenia ani pełnej akceptacji ani wśród swoich rodaków, ani wśród białych. Dwa lata później stał się “tak lubiący pić, że nie stracił możliwości bycia odurzonym, a w tym stanie był tak dziki i gwałtowny, że był zdolny do wszelkich zgorszeń”. W 1798 roku został dwukrotnie ciężko ranny w walkach plemiennych. Cenzorski akapit w Sydney Gazette odnotowuje jego śmierć w Kissing Point 3 stycznia 1813 roku.

jego żona, Barangaroo, urodziła mu córkę o imieniu Dilboong, która zmarła w niemowlęctwie. Później wziął drugą żonę, Gooroobaroobooloo, ale podczas jego nieobecności w Anglii znalazła innego partnera i gardziła Bennelong po powrocie.

jego wiek w momencie pojmania szacowano na 25 lat i opisywano go jako “dobrego wzrostu, stoutly made”, z “śmiałym, nieustraszonym obliczem”. Jego apetyt był taki ,że “tygodniowa porcja była niewystarczająca, aby utrzymać go na jeden dzień”, a “miłość i wojna wydawały się jego ulubionymi zajęciami”. Współczesne relacje ukazują go jako odważnego, inteligentnego, próżnego, porywczego, “czułego do dzieci” i coś w rodzaju komika.

Bennelong miał również syna, który został adoptowany przez wielebnego Williama Walkera i ochrzczony jako Thomas Walker. Zmarł po krótkiej chorobie w wieku około 20 lat.