planowanie i strategie nauczania

Inquiry-based learning (również enquiry-based learning w brytyjskim angielskim) zaczyna się od stawiania pytań, problemów lub scenariuszy—zamiast po prostu przedstawiać ustalone fakty lub przedstawiać płynną ścieżkę do wiedzy. Proces jest często wspomagany przez moderatora. Pytający będą identyfikować i badać problemy i pytania, aby rozwinąć swoją wiedzę lub rozwiązania. Inquiry-based learning jest ściśle związany z uczeniem się opartym na problemach i jest zwykle stosowany w badaniach i projektach na małą skalę, a także w badaniach. Nauka oparta na zapytaniach pozwala uczniom rozwijać i ćwiczyć umiejętności krytycznego myślenia.

Historia

Inquiry-based learning to przede wszystkim metoda pedagogiczna, opracowana podczas ruchu discovery learning w latach 60.jako odpowiedź na tradycyjne formy nauczania – gdzie ludzie byli zobowiązani do zapamiętywania informacji z materiałów instruktażowych. Filozofia uczenia się opartego na dociekaniach znajduje swoje pierwowzory w konstruktywistycznych teoriach uczenia się, takich jak prace Piageta, Deweya, Wygotskiego i Freire ‘ a, i można ją uznać za filozofię konstruktywistyczną. Generowanie informacji i nadawanie jej znaczenia w oparciu o osobiste lub społeczne doświadczenia określa się mianem konstruktywizmu. Pedagogika empirycznego uczenia się Deweya (to znaczy uczenia się przez doświadczenia) obejmuje uczącego się aktywnie uczestniczącego w osobistych lub autentycznych doświadczeniach, aby nadać mu sens. Zapytanie może być prowadzone poprzez doświadczenie uczenia się, ponieważ zapytanie ceni te same pojęcia, które obejmują angażowanie się w treść / materiał w pytaniu, a także badanie i współpracę w celu nadania znaczenia. Wygotski podchodził do konstruktywizmu jako do uczenia się na podstawie doświadczenia, które jest pod wpływem społeczeństwa i moderatora. Znaczenie skonstruowane z doświadczenia może być zawarte jako jednostka lub w grupie.

w latach 60. Joseph Schwab wzywał do podziału śledztwa na cztery odrębne poziomy. Zostało to później sformalizowane przez Marshalla Herrona w 1971 roku, który opracował skalę Herrona, aby ocenić ilość zapytań w danym ćwiczeniu laboratoryjnym. Od tego czasu zaproponowano szereg zmian, a dochodzenie może przybierać różne formy. Dostępne jest spektrum metod nauczania opartych na zapytaniach.

charakterystyka

specyficzne procesy uczenia się, w które uczniowie angażują się podczas nauki-obejmują:

• tworzenie własnych pytań
• uzyskanie dowodów potwierdzających udzielenie odpowiedzi na pytanie(pytania)
• Wyjaśnienie zebranych dowodów
• łączenie wyjaśnienia z wiedzą uzyskaną z procesu śledczego
• Tworzenie argumentu i uzasadnienia wyjaśnienia

uczenie się w zakresie pytań polega na opracowaniu pytania, dokonywanie obserwacji, prowadzenie badań, aby dowiedzieć się, jakie informacje są już zarejestrowane, opracowywanie metod eksperymentów, opracowywanie instrumentów do zbierania danych, zbierania, analizowania i interpretacja danych, nakreślenie możliwych wyjaśnień i tworzenie prognoz dla przyszłych badań.

poziomy

istnieje wiele różnych wyjaśnień dotyczących nauczania i uczenia się dociekań oraz różnych poziomów dociekań, które mogą istnieć w tych kontekstach. Artykuł zatytułowany The Many Levels of Inquiry autorstwa Heather Banchi and Randy Bell (2008) wyraźnie przedstawia cztery poziomy dochodzenia.

Poziom 1: Zapytanie o potwierdzenie
nauczyciel nauczał określonego tematu lub tematu naukowego. Następnie nauczyciel opracowuje pytania i procedurę, która prowadzi uczniów przez działanie, w którym wyniki są już znane. Ta metoda jest świetna, aby wzmocnić nauczane koncepcje i wprowadzić uczniów w naukę przestrzegania procedur, prawidłowego gromadzenia i rejestrowania danych oraz potwierdzania i pogłębiania zrozumienia.

Poziom 2: zapytanie ustrukturyzowane
nauczyciel przedstawia wstępne pytanie i zarys procedury. Uczniowie mają formułować wyjaśnienia swoich ustaleń poprzez ocenę i analizę danych, które zbierają.

Poziom 3: Kierowane zapytanie
nauczyciel podaje tylko pytanie badawcze dla uczniów. Uczniowie są odpowiedzialni za zaprojektowanie i przestrzeganie własnych procedur, aby przetestować to pytanie, a następnie przekazać swoje wyniki i ustalenia.

Poziom 4: otwarte/prawdziwe zapytanie
uczniowie formułują własne pytania badawcze, projektują i wykonują opracowaną procedurę oraz przekazują swoje wyniki i wyniki. Ten rodzaj zapytania jest często postrzegany w kontekstach targów naukowych, w których uczniowie kierują własnymi pytaniami śledczymi.

Banchi and Bell (2008) wyjaśniają, że nauczyciele powinni rozpocząć naukę na niższych poziomach i pracować nad otwarciem dochodzenia, aby skutecznie rozwijać umiejętności zadawania pytań uczniom. Otwarte działania badawcze są skuteczne tylko wtedy, gdy studenci są motywowani wewnętrznymi zainteresowaniami i jeśli są wyposażeni w umiejętności prowadzenia własnych badań naukowych.

Open/true inquiry learning

ważnym aspektem uczenia się opartego na badaniach (i nauki) jest wykorzystanie otwartego uczenia się, ponieważ dowody sugerują, że tylko wykorzystanie niższego poziomu badań nie wystarczy, aby rozwinąć krytyczne i naukowe myślenie w pełnym potencjale. Otwarte uczenie się nie ma określonego celu ani rezultatu, który ludzie muszą osiągnąć. Nacisk kładzie się na jednostkę manipulującą informacjami i kreującą znaczenie ze zbioru danych materiałów lub okoliczności. W wielu konwencjonalnych i ustrukturyzowanych środowiskach uczenia się ludzie są informowani o oczekiwanym wyniku, a następnie po prostu oczekują “potwierdzenia” lub pokazania dowodów na to, że tak jest.

Otwarta nauka ma wiele zalet. Oznacza to, że uczniowie nie przeprowadzają eksperymentów w rutynowy sposób, ale faktycznie myślą o wynikach, które zbierają i co oznaczają. W tradycyjnych lekcjach otwartych uczniowie mają tendencję do mówienia, że eksperyment “poszedł źle”, gdy zbierają wyniki wbrew oczekiwaniom. W otwartej nauce nie ma złych wyników, a uczniowie muszą sami ocenić mocne i słabe strony wyników, które zbierają, i zdecydować o ich wartości.

Open learning został opracowany przez wielu nauczycieli nauk ścisłych, w tym amerykańskiego Johna Deweya i niemieckiego Martina Wagenscheina.Idee wagenscheina w szczególności uzupełniają zarówno otwartą naukę, jak i naukę opartą na zapytaniach w pracy dydaktycznej. Podkreślił, że uczniów nie należy uczyć faktów, ale rozumieć i wyjaśniać, czego się uczą. Jego najbardziej znanym przykładem było to, gdy poprosił studentów fizyki, aby powiedzieli mu, jaka jest prędkość spadającego obiektu. Prawie wszyscy uczniowie stworzyli równanie, ale żaden z nich nie był w stanie wyjaśnić, co to równanie oznaczało. Wagenschien użył tego przykładu, aby pokazać znaczenie zrozumienia nad wiedzą.

Inquiry-based science education

History of science education

Inquiry learning jest używany jako narzędzie do nauczania i uczenia się od tysięcy lat, jednak korzystanie z inquiry w Edukacji Publicznej ma znacznie krótszą historię.Starożytne greckie i Rzymskie filozofie edukacyjne koncentrowały się znacznie bardziej na sztuce umiejętności rolniczych i domowych dla klasy średniej i oratorium dla zamożnej klasy wyższej. Dopiero w okresie oświecenia lub wieku rozumu, na przełomie XVII i XVIII wieku, przedmiot nauki był uważany za poważany akademicki zasób wiedzy. Aż do 1900 roku nauka w edukacji miał główny nacisk na zapamiętywanie i organizowanie faktów. Niestety, nadal istnieją dowody na to, że niektórzy studenci nadal otrzymują tego typu nauczanie.

John Dewey, znany filozof edukacji na początku XX wieku, jako pierwszy skrytykował fakt, że edukacja naukowa nie była nauczana w sposób umożliwiający rozwój młodych myślicieli naukowych. Dewey zaproponował, że nauka powinna być nauczana jako proces i sposób myślenia, a nie jako podmiot z faktami do zapamiętania.Podczas gdy Dewey był pierwszym, który zwrócił uwagę na tę kwestię, znaczna część reformy edukacji naukowej podążała za pracą i wysiłkami Josepha Schwaba przez całe życie. Joseph Schwab był pedagogiem, który zaproponował, że nauka nie musi być procesem identyfikacji stabilnych prawd o świecie, w którym żyjemy, ale raczej nauka może być elastycznym i wielokierunkowym procesem myślenia i uczenia się. Schwab uważał, że nauka w klasie powinna ściślej odzwierciedlać pracę praktykujących naukowców. Schwab opracował trzy poziomy otwartego dochodzenia, które zgadzają się z podziałem procesów badawczych, które widzimy dzisiaj.

1. uczniowie otrzymują pytania, metody i materiały i są kwestionowane, aby odkryć relacje między zmiennymi
2. uczniowie otrzymują pytanie, jednak metoda badań zależy od studentów, aby rozwinąć
3. zjawiska są proponowane, ale uczniowie muszą opracować własne pytania i metodę badań, aby odkryć relacje między zmiennymi

dzisiaj wiemy, że uczniowie na wszystkich poziomach zaawansowania mogą edukacja może z powodzeniem doświadczyć i rozwinąć głębsze umiejętności myślenia poprzez badania naukowe. Stopniowane poziomy badań naukowych przedstawione przez Schwab pokazują, że studenci muszą rozwijać umiejętności myślenia i strategie przed narażeniem na wyższe poziomy badań. W praktyce umiejętności te muszą być rozwijane przez nauczyciela lub instruktora, dopóki uczniowie nie będą w stanie samodzielnie opracować pytań, metod i wniosków. Katalizatorem reform w północnoamerykańskiej edukacji naukowej było wystrzelenie w 1957 satelity Związku Radzieckiego Sputnika. Ten historyczny przełom naukowy spowodował wiele obaw wokół edukacji naukowej i technologicznej, którą otrzymywali amerykańscy studenci. W 1958 roku Kongres Stanów Zjednoczonych opracował i uchwalił ustawę o Edukacji obronnej w celu zapewnienia nauczycielom matematyki i przedmiotów ścisłych odpowiednich materiałów dydaktycznych.

America ‘ s National Science Education Standards (NSES) (1996) przedstawia sześć ważnych aspektów kluczowych dla uczenia się w edukacji naukowej.

1. uczniowie powinni być w stanie rozpoznać, że nauka to coś więcej niż zapamiętywanie i poznawanie faktów.
2. studenci powinni mieć możliwość rozwijania nowej wiedzy, która opiera się na ich wcześniejszej wiedzy i ideach naukowych.
3. uczniowie będą rozwijać nową wiedzę poprzez restrukturyzację ich dotychczasowego rozumienia pojęć naukowych i dodawanie nowych informacji wyuczonych.
4. uczenie się zależy od środowiska społecznego uczniów, w którym mają możliwość uczenia się od siebie nawzajem
5. uczniowie przejmują kontrolę nad swoją nauką.
6. zakres, w jakim uczniowie są w stanie uczyć się z głębokim zrozumieniem, wpłynie na to, w jaki sposób ich nowa wiedza jest przenoszona do rzeczywistych kontekstów życia.

w innych dyscyplinach/programach

Nauka naturalnie nadaje się do badania i zbierania danych, ale ma zastosowanie w innych dziedzinach, w których ludzie rozwijają krytyczne myślenie i umiejętności badawcze. Na przykład w historii Robert Bain w artykule How Students Learn opisuje, jak” problematyzować ” historię. Ideą baina jest najpierw zorganizowanie programu nauczania wokół centralnych pojęć. Następnie osoby studiujące program nauczania otrzymują pytanie i podstawowe źródła, takie jak naoczne relacje historyczne, a zadaniem dociekania jest stworzenie interpretacji historii, która odpowie na główne pytanie. Uważa się, że poprzez badanie ludzie będą rozwijać umiejętności i wiedzę merytoryczną, która wspiera ich odpowiedzi na pytanie. Tworzą hipotezę, zbierają i rozważają informacje i ponownie rozpatrują swoją hipotezę, oceniając swoje dane.

program przedszkola Ontario

po raporcie Charlesa Pascala w 2009 roku, Ministerstwo Edukacji Ontario zdecydowało o wdrożeniu całodniowego programu przedszkola, który koncentruje się na nauce opartej na pytaniach i zabawach, zwanego programem wczesnego uczenia się przedszkolnego. Od września 2014 roku wszystkie szkoły podstawowe w Ontario rozpoczęły program. Dokument programowy zawiera filozofię, definicje, proces i podstawowe koncepcje uczenia się dla programu. Ekologiczny model bronfenbrennera, Strefa proksymalnego rozwoju Wygotskiego, Teoria rozwoju dziecka Piageta i doświadczalne uczenie się Deweya są sercem projektu programu. Jak pokazują badania, dzieci najlepiej uczą się poprzez zabawę, niezależnie czy w grupie. W dokumencie programowym wyróżniane są trzy formy zabawy: udawanie lub “udawanie”, zabawa społeczno-dramatyczna i konstruktywna. Poprzez zabawę i autentyczne doświadczenia dzieci wchodzą w interakcję ze swoim otoczeniem (ludźmi i / lub przedmiotami) i kwestionują rzeczy, prowadząc w ten sposób do uczenia się zapytań. Wykres na stronie 15 jasno przedstawia proces dochodzenia dla małych dzieci, w tym początkowe zaangażowanie, eksploracja, dochodzenie i komunikacja. Nowy program wspiera holistyczne podejście do nauki. Więcej informacji można znaleźć w dokumencie programowym.

ponieważ program jest niezwykle nowy, istnieją ograniczone badania na temat jego sukcesu i obszarów poprawy. Opublikowano jeden rządowy raport z badań z początkowymi grupami dzieci w nowym programie przedszkolnym. Sprawozdanie Końcowe: Ocena realizacji całodniowego programu przedszkola wczesnego uczenia się Ontario z Vanderlee, Youmans, Peters, and Eastabrook (2012) konkluduje z badań podstawowych, że dzieci o wysokiej potrzebie poprawiły się bardziej w porównaniu do dzieci, które nie uczestniczyły w nowym programie przedszkola Ontario. Podobnie jak w przypadku uczenia się opartego na zapytaniach we wszystkich działach i obszarach tematycznych, konieczne są badania podłużne, aby zbadać pełny zakres tej metody nauczania/uczenia się.

nieporozumienia na temat zapytania

istnieje kilka typowych nieporozumień dotyczących nauki opartej na zapytaniach, po pierwsze, nauka zapytania jest po prostu instrukcją, która uczy studentów podążania za metodą naukową. Wielu nauczycieli miało okazję pracować w ramach ograniczeń metody naukowej, ponieważ sami uczniowie i nauka figure inquiry musi być taka sama. Inquiry science to nie tylko rozwiązywanie problemów w sześciu prostych krokach, ale znacznie szerzej koncentruje się na umiejętnościach rozwiązywania problemów intelektualnych wypracowanych w trakcie procesu naukowego. Dodatkowo, nie każda lekcja praktyczna może być uważana za zapytanie.

niektórzy nauczyciele uważają, że istnieje tylko jedna prawdziwa metoda dochodzenia, którą można by opisać jako poziom czwarty: otwarte dochodzenie. Podczas gdy otwarte zapytanie może być najbardziej autentyczną formą zapytania, istnieje wiele umiejętności i poziom konceptualnego zrozumienia, które uczniowie muszą rozwinąć, zanim będą mogli odnieść sukces na tym wysokim poziomie zapytania. Podczas gdy nauka oparta na zapytaniach jest uważana za strategię nauczania, która sprzyja myśleniu wyższego rzędu u studentów, powinna być jedną z kilku stosowanych metod. Wieloaspektowe podejście do nauki zapewnia uczniom zaangażowanie i naukę.

nie każdy uczeń nauczy się tej samej kwoty z lekcji inquiry; uczniowie muszą być zainwestowani w temat nauki, aby autentycznie osiągnąć wyznaczone cele edukacyjne. Nauczyciele muszą być przygotowani do zadawania uczniom pytań w celu zbadania ich procesów myślenia w celu dokładnej oceny. Zapytanie-nauka wymaga dużo czasu, wysiłku i wiedzy, jednak korzyści przewyższają koszty, gdy prawdziwe autentyczne uczenie się może mieć miejsce.

złożoność neuronauki

Literatura stwierdza, że badanie wymaga wielu procesów poznawczych i zmiennych, takich jak przyczynowość i współwystępowanie, które wzbogacają się wraz z wiekiem i doświadczeniem.Kuhn, et al. (2000) wykorzystał warsztaty szkoleniowe, aby uczyć dzieci w klasach od szóstego do ósmego w Stanach Zjednoczonych, jak pytać poprzez badanie ilościowe. Wypełniając zadanie oparte na zapytaniach pod koniec badania, uczestnicy wykazali ulepszone modele mentalne poprzez zastosowanie różnych strategii zapytań. W podobnym badaniu Kuhan and Pease (2008) ukończyli podłużne badanie ilościowe po grupie amerykańskich dzieci z klas od czterech do sześciu w celu zbadania skuteczności strategii rusztowania dla zapytania. Wyniki pokazały, że dzieci skorzystały z rusztowania, ponieważ w zadaniu badawczym osiągnęły lepsze wyniki niż grupa kontrolna klasy siódmej. Zrozumienie neuroscience of inquiry uczenie się procesu rusztowania związanego z nim powinno być wzmocnione dla nauczycieli podstawowych Ontario jako część ich szkolenia.

notatki dla nauczycieli

Uczenie Się oparte na zapytaniach ma fundamentalne znaczenie dla rozwoju umiejętności myślenia wyższego rzędu. Według taksonomii Blooma umiejętność analizowania, syntezy i oceny informacji lub nowego zrozumienia wskazuje na wysoki poziom myślenia. Nauczyciele powinni zachęcać do rozbieżnego myślenia i umożliwiać uczniom swobodę zadawania własnych pytań i poznawania skutecznych strategii odkrywania odpowiedzi. Umiejętności myślenia wyższego rzędu, które uczniowie mają możliwość rozwijania podczas działań badawczych, pomogą w krytycznych umiejętnościach myślenia, które będą w stanie przenieść na inne przedmioty.

jak pokazano w powyższej sekcji na temat nauki o neuronauce, ważne jest, aby uczniowie uczyli ich, jak pytać i pytać przez cztery poziomy. Nie można zakładać, że wiedzą, jak pytać bez podstawowych umiejętności. Rusztowanie uczniów w młodszym wieku zaowocuje wzbogaceniem nauki w późniejszym czasie.

nauka oparta na zapytaniach może odbywać się w wielu formatach, w tym:

• Praca w terenie
• Case studies
• dochodzenia
• projekty indywidualne i grupowe
• projekty badawcze

pamiętaj, aby pamiętać…

• nie czekaj na idealne pytanie
• umieść pomysły w centrum
• pracuj nad wspólnym celem zrozumienia
• nie pozwól odejść klasie
• pozostań wierny linii pytań uczniów
• Ucz się bezpośrednio na zasadzie potrzeby wiedzy

konieczność szkolenia nauczycieli

istnieje potrzeba profesjonalnego współpraca przy realizacji nowego programu zapytań (Chu, 2009; Twigg, 2010). Szkolenie nauczycieli i proces korzystania z uczenia się przez zapytania powinny być wspólną misją, aby zapewnić wykorzystanie maksymalnej ilości zasobów i aby nauczyciele opracowywali najlepsze scenariusze uczenia się. Literatura naukowa popiera to pojęcie. Specjaliści edukacyjni Twigg (2010), którzy uczestniczyli w jej eksperymencie, podkreślali całoroczne sesje rozwoju zawodowego, takie jak warsztaty, cotygodniowe spotkania i obserwacje, aby zapewnić prawidłowe wdrożenie zapytania w klasie. Innym przykładem jest badanie Chu (2009), w którym uczestnicy docenili profesjonalną współpracę edukatorów, techników informacyjnych i bibliotekarzy, aby zapewnić więcej zasobów i wiedzy specjalistycznej do przygotowania struktury i zasobów dla projektu inquiry. Aby nawiązać profesjonalną współpracę i zbadać metody szkolenia, Wsparcie administracyjne jest wymagane do finansowania.

krytyka i badania

Kirschner, Sweller, and Clark (2006) przegląd literatury wykazał, że chociaż konstruktywiści często cytują swoje prace, dowody empiryczne nie są często cytowane. Niemniej jednak ruch konstruktywistyczny nabrał Wielkiego rozmachu w latach 90., ponieważ wielu pedagogów zaczęło pisać o tej filozofii uczenia się.

Hmelo-Silver, Duncan, & Chinn cytuje kilka badań wspierających sukces konstruktywistycznych metod uczenia się opartych na problemach i badaniach. Na przykład, opisują one projekt o nazwie GenScope, aplikacji naukowej opartej na zapytaniach. Studenci korzystający z oprogramowania GenScope wykazali znaczne zyski w stosunku do grup kontrolnych, z największymi zyskami wykazanymi u studentów z kursów podstawowych.

natomiast Hmelo-Silver i in. przytocz również duże badanie Geiera na temat skuteczności nauki opartej na badaniach dla uczniów szkół średnich, o czym świadczy ich wydajność w standaryzowanych testach o wysokiej stawce. Poprawa wyniosła 14% dla Pierwszej Kohorty studentów i 13% dla drugiej kohorty. Badanie to wykazało również, że metody nauczania oparte na zapytaniach znacznie zmniejszyły lukę w osiągnięciach dla studentów afroamerykańskich.

opierając się na swoich badaniach z 2005 roku, Instytut Thomasa B. Fordhama doszedł do wniosku, że chociaż nauka oparta na badaniach jest do pewnego stopnia w porządku, została przeniesiona do nadmiaru.

Ryszard E. Mayer z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara napisał w 2004, że istniały wystarczające dowody naukowe, aby każda rozsądna osoba była sceptyczna co do korzyści płynących z uczenia się odkrywania—praktykowana pod pozorem konstruktywizmu poznawczego lub konstruktywizmu społecznego—jako preferowana metoda instruktażowa. Dokonał przeglądu badań nad odkryciem zasad rozwiązywania problemów, których kulminacją były lata 60., strategie ochrony przyrody, których kulminacją były lata 70., oraz strategie programowania LOGO, których kulminacją były lata 80. W każdym przypadku, guided discovery było bardziej skuteczne niż Pure discovery w pomaganiu uczniom w nauce i przenoszeniu.

należy pamiętać, że nauka oparta na zapytaniach wymaga dużo planowania przed wdrożeniem. Nie jest to coś, co można szybko wprowadzić na miejsce w klasie. Pomiary muszą zostać wprowadzone, aby umożliwić pomiar wiedzy i wyników uczniów oraz uwzględnić standardy. Obowiązkiem nauczyciela podczas ćwiczeń badawczych jest wspieranie i ułatwianie Nauki Uczniom (Bell et al., 769–770). Częstym błędem popełnianym przez nauczycieli jest brak wizji, gdzie leżą słabości uczniów. Według Baina nauczyciele nie mogą zakładać, że uczniowie będą mieli takie same założenia i procesy myślowe jak profesjonaliści w tej dyscyplinie (s. 201).

podczas gdy niektórzy postrzegają nauczanie oparte na zapytaniach jako coraz bardziej powszechne, może być postrzegane jako sprzeczne ze znormalizowanymi testami powszechnymi w systemach oceny opartych na standardach, które kładą nacisk na pomiar wiedzy uczniów i spełnienie wcześniej zdefiniowanych kryteriów, na przykład Przejście W kierunku “faktu” w zmianach w Krajowej ocenie postępu edukacyjnego w wyniku amerykańskiego programu No Child Left Behind.

programy takie jak International Baccalaureate (IB) Primary Years Program mogą być krytykowane za ich roszczenia do programu uczenia się opartego na zapytaniach.Chociaż istnieją różne rodzaje zapytań (jak wspomniano powyżej), sztywna struktura tego stylu programu uczenia się opartego na zapytaniach prawie całkowicie wyklucza jakiekolwiek prawdziwe nauczanie oparte na zapytaniach w niższych klasach. Każda “jednostka zapytania” jest przekazywana uczniom, skonstruowana tak, aby ich prowadzić i nie pozwala studentom wybrać ścieżki lub tematu ich zapytania. Każda jednostka jest starannie zaplanowana, aby połączyć się z tematami, których uczniowie muszą uczyć się w szkole i nie pozostawia miejsca na otwarte pytania w tematach, które uczniowie wybierają. Niektórzy mogą czuć, że dopóki proces uczenia się zapytań nie jest otwartym zapytaniem, to wcale nie jest to prawdziwe uczenie się oparte na zapytaniach. Zamiast możliwości uczenia się poprzez otwarte i kierowane przez uczniów zapytanie, program IB jest postrzegany przez niektórych jako dodatkowy zestaw wymagań edukacyjnych dla uczniów do wypełnienia.

dodatkowa literatura naukowa

Chu (2009) zastosował projekt metody mieszanej do zbadania wyniku projektu badawczego ukończonego przez studentów w Hongkongu z pomocą wielu nauczycieli. Wyniki Chu (2009) pokazują, że dzieci były bardziej zmotywowane i odnosiły sukcesy akademickie w porównaniu z grupą kontrolną.

Edelson, Gordin i Pea opisują pięć istotnych wyzwań związanych z wdrażaniem uczenia się opartego na zapytaniach i przedstawiają strategie rozwiązywania ich poprzez projektowanie technologii i programu nauczania. Prezentują historię projektowania obejmującą cztery generacje oprogramowania i programu nauczania, aby pokazać, jak te wyzwania pojawiają się w klasach i jak strategie projektowania na nie reagują.

Zobacz także

• Action learning
• Jerome Bruner
• Design-based learning
• Discovery learning
• McMaster Integrated Science
• Networked learning
• Jean Piaget
• Pogil
• nauczanie oparte na problemach
• progressive inquiry
• nauczanie oparte na projektach
• edukacja naukowa
• wiedza naukowa
• trzyczęściowa Lekcja

Referencje i dalsze czytanie