The Levellers:’I’ ll rag our brexiteer fans till they cry – or never come back ‘

het was een ongunstige start voor een van Groot – Brittannië ‘ s meest blijvende – en blijvend succesvolle-bands. “We ontmoetten elkaar toen Jeremy probeerde om uit te komen met mijn vriendin in een pub in Brighton,” zegt Mark Chadwick, zanger en gitarist van folk-punk groep The Levellers.”I was just sitting there talking to her,” picks up bassist Jeremy Cunningham, “and then he came in, and I was like,” Oh, fuck, he ‘ s much better looking than me. Maar toen raakten we aan de praat over muziek, nietwaar?”

het bleek dat beide mannen in bands zaten, en geen van beiden was blij dat die bands er niet in slaagden om iets belangrijks te zingen. Chadwick vertelde zijn nieuwe vriend dat hij liedjes had geschreven die meer in de lijn lagen van waar ze het over hadden. “Dus ik ging rond zijn plaats en speelde ze voor hem.”

“I was blown away,” zegt Cunningham. “We spelen er nu nog een paar.”

dit jaar vieren de Levellers 30 jaar samen, wat de gelegenheid markeert met een akoestisch album, We The Collective, van acht oude nummers en twee nieuwe. Voor een groot deel van die tijd zijn ze weerzinwekkend uit de mode: als je het succes van een groep beoordeeld door de pers en radio spelen, zou je aannemen dat de zes-stuk waren deze dagen hun handel aan een half dozijn diehards in pub achterkamertjes. In feite, elk jaar verkopen ze alle 17.500 tickets voor hun eigen festival – de trots sponsoring-gratis en betaalbare mooie dagen, in Devon – en hebben zeven top 40 albums en 14 Top 40 singles.Er was een periode waarin The Levellers de populairste indie band in Groot-Brittannië waren – hun optreden in Glastonbury in 1994 zou het grootste publiek hebben getrokken dat het festival had gezien. Ze belichaamden de subcultuur die spottend bekend staat als “crusty” – de reizigers en punks en sociale outcasts die werden bespot voor hun dreadlocks (Cunningham blijft extravagant belocked) en voor hun honden op snaren. “Er waren veel rechteloze mensen,” Chadwick zegt. “Ze waren kwaad en we waren met ze aan het praten. In plaats van over drugs en meisjes te praten, hadden we het over hun leven.”

de minachting van de pers irriteerde de Levellers. Ze accepteren dat veel muziekschrijvers gewoon niet van de muziek hielden. Maar ze denken ook dat hun imago niet paste bij de ontvangen noties van cool. Toen een criticus van NME hun album Levelling the Land uit 1991 een kick gaf, reageerde Cunningham – voorgaand aan Sharon Osbourne-door hem een stuk menselijke uitwerpselen te sturen. “Het zat in een schoenendoos, mooi ingepakt. Het is niet een van mijn meest trotse momenten.”

de korstgevoeligheid betekende dat de Levellers een puriteins imago hadden (“mensen dachten dat we socialistische Arbeiders of zoiets aan het verkopen waren”, zegt Cunningham) maar op het hoogtepunt van hun succes waren ze geneigd tot net zoveel belachelijk rockstergedrag als elke andere band die plotseling geld in bezit had en omringd werd door mensen die hen wilden verwennen-de drugs, de drank en het cliché van de televisie en het hotelraam. “Het was een A&R man die de tv uit het raam wilde gooien,” herinnert Chadwick zich.

” maar hij had niet de fles om het te doen. Cunningham doet mee.Chadwick nam dus de leiding, scheurde de TV van de muur, trok de bekabeling eruit en verdeelde de kavel naar beneden. “Ik had een douche, stapte in bed,” Chadwick herinnert. “Voor ik het wist had ik een fakkel in mijn ogen en het was de Met, die zei, ‘Kom op, sonny. Er was een man in een telefooncel die de politie had gebeld. Maar hij kwam niet opdagen als getuige, dus kwam ik ermee weg.”

The Levellers, naar eigen zeggen, waren een creatie van Margaret Thatcher. Niet alleen in de politiek van de jaren 1980 waardoor ze de stekels waartegen te schoppen, maar in de financiering kregen ze om de band te draaien door middel van de enterprise allowance scheme (“hoewel we misbruik maken van het,” Cunningham geeft toe). Ze zeggen dat hun nummers geen polemiek zijn-al bevat het nieuwe album een cover van Subvert van de jaren 80 anarcho-punk band Zounds-maar reflecties van het echte leven.

ze hebben geprobeerd om hun principes te behouden – ze hebben ooit £250.000 afgeslagen om de kop van het Reading festival omdat ze veracht het commercialisme – en Chadwick zegt dat het ding dat hij het meest waardeert is hun verbinding met hun fans, en het feit dat ze toegankelijk blijven (“als ze naar de lokale pub komen, kunnen ze een pint met ons”). Hij neemt het graag op tegen degenen onder zijn publiek die de zaak willen bepleiten voor de oppositie. “Het zou je verbazen hoeveel Tories en Brexiteers de Levellers leuk vinden”, zegt hij. “En Ik zal ze vodden en vodden tot ze huilen. Of totdat ze de band nooit meer zien. Maar het kan me niet schelen.”

dit alles maakt het feit dat de Conservatieven ooit Chadwick benaderden om raadslid te worden voor Kemptown in Brighton des te verrassender. “Ik zei:’ ben je gek?’Het was omdat ik een profiel had en politiek was.”De Groenen, Liberaal-democraten en Labour hebben hem ook allemaal benaderd, en hij heeft tegen hen allemaal nee gezegd, hoewel hij vorig jaar lid werd van de Labour party, “omdat ik daar iets anders kon zien, iets positiefs”.Na 30 jaar samen klinken Chadwick en Cunningham als niets meer dan de twee oude codgers die het grootste deel van hun leven aan de bar hebben gezeten en de onrechtvaardigheden van de wereld hebben opgemerkt. “Als we weg konden komen met niets doen, zouden we dat waarschijnlijk doen,” Chadwick. “Zo gedreven zijn we niet. Dat waren we ooit, maar je kunt alleen zo zijn voor een bepaalde tijd voordat je je realiseert dat het zinloos is als je een leven wilt leiden, in plaats van een leven te besturen.”

en ze hebben nog steeds hun helden. Alle Levellers werden als jonge mensen geïnspireerd door Crass, de punkband die als collectief in een boerderij in Essex woonde (“het enige dat niet te beluisteren was, was de muziek”, zegt Cunningham). Jaren later boekten ze de band ‘ s frontman Penny Rimbaud om op Beautiful Days te spelen. “Ik zei hem,’ als het niet voor u, niets van dit alles zou hier zijn.’Hij zei’ Je bent het vierde lid van je band dat naar me toe kwam en dat zei.””

Chadwick vertelt zijn eigen herinnering aan het ontmoeten van een held. “Ik deed hetzelfde met Johnny Cash.”

” en wat zei hij?”

Chadwick neemt een krachtige bariton aan. “Hij zei, Ik ben niet bekend met je werk, zoon.”

en de twee hoot, fit to burst.

• We The Collective verschijnt op 9 Maart in On The Fiddle. De Levellers Spelen The Roundhouse, Londen, op 4 februari, dan tour.

{{#ticker}}

{{topLeft}}

{{bottomLeft}}

{{topRight}}

{{bottomRight}}

{{#goalExceededMarkerPercentage}}

{{/goalExceededMarkerPercentage}}

{{/ticker}}

{{heading}}

{{#paragraphs}}

{{.}}

{{/leden}}{{highlightedText}}
{{#choiceCards}}

SingleMonthlyAnnual

Andere

{{/choiceCards}}

{{#cta}}{{tekst}}{{/cta}}

Wij zullen contact met u op om u te herinneren aan bij te dragen. Kijk uit voor een bericht in uw inbox in . Als u vragen heeft over bijdragen, neem dan contact met ons op.

• Deel op Facebook
• Delen op Twitter
• Delen via e-Mail
• Delen op LinkedIn
• Delen op WhatsApp
• Delen op Messenger