hoe kinderen wetenschap het beste leren

de beste leeractiviteiten voor sommige kinderen zijn die welke all-in, hands-on learning zijn. Wetenschap is niet alleen voor wetenschappers en ingenieurs, het is een manier om over de wereld te leren die natuurlijk voor kinderen komt. Niet overtuigd? Lees dan verder!

wetenschapsonderwijs voor kinderen

kinderen zijn zeer nieuwsgierig naar de wereld om hen heen. De meeste ouders zullen het erover eens zijn dat kinderen op zeer jonge leeftijd veel “waarom” vragen beginnen te stellen. Hun vragen hebben te maken met het echte leven en zijn daarom belangrijk voor hen. Waarom verliezen bomen hun bladeren? Hoe snel rolt een bal bergafwaarts? Welke wezens leven in de grond? Deze vragen zijn ook het begin van het leerproces. Als ouders en opvoeders bevorderen we leren door te inspireren, te voeden en te sturen, hun nieuwsgierigheid en vragen. We onderdrukken leren door hun vragen te negeren of te ontmoedigen of door kansen te negeren om hun kritische denkvaardigheden te helpen ontwikkelen.

het vinden van Antwoorden, het ontwikkelen van vaardigheden

kinderen zijn ook scherpzinnige waarnemers. Ze observeren, denken en doen het automatisch. In het zoeken naar echte antwoorden op hun echte vragen kinderen vooruitgang verder in het leerproces. Als gevolg hiervan beginnen ze op natuurlijke wijze wetenschappelijke vaardigheden te ontwikkelen, zoals observeren, classificeren, redeneren en voorspellen. We bevorderen het leren verder door kinderen te helpen deze wetenschappelijke vaardigheden te ontwikkelen, waar ze hun hele leven baat bij zullen hebben.

door gebruik te maken van wetenschappelijke experimenten om wetenschap te onderwijzen

of kinderen nu in een park lopen, met een bal spelen of in de grond graven, zijn ze volledig bezig met vragen stellen, observeren, testen, denken en leren. Ze doen in zekere zin “wetenschap”.

kinderen leren wetenschap op een superieure manier wanneer we hun natuurlijke nieuwsgierigheid richten en op hun ontwikkeling van wetenschappelijke vaardigheden voortbouwen om echte wetenschappelijke hands-on te doen.

simpel gezegd, de beste manier voor kinderen om wetenschap te leren is door echte wetenschap te doen. Een kind kan wetenschappelijke feiten lezen en kennis verkrijgen uit een boek. Echter, wanneer ze volledig ondergedompeld zijn in het leerproces, zullen probleemoplossende en volledig begrijpende wetenschappelijke concepten vanzelf beginnen te komen.

praktijkgericht leren in de wetenschap versterkt ook het zeer nuttige “onderzoeksproces”.

zij beginnen met het stellen van een vraag om te onderzoeken, verder te gaan met het verzamelen van informatie, hun bevindingen te interpreteren en hun bevindingen te rapporteren. Elk van deze fasen is vloeiend, niet lineair, en resulteert in revisie na revisie.

met een hands-on benadering van de wetenschap, in plaats van het vinden van de gemakkelijke antwoorden, worden studenten geïnspireerd om vragen te stellen over de wereld om hen heen en deze methode toe te passen om hun eigen problemen op te lossen.

Wat is “echte wetenschap?”

• echte wetenschap is leren over de wereld door middel van hands-on observatie, experimenteren en ontdekking.Het doen van echte wetenschap begint met een vraag, gevolgd door activiteiten om te onderzoeken en een antwoord te zoeken. Denk: De wetenschappelijke methode.Echte wetenschap is niet alleen voor de klas, maar maakt deel uit van het dagelijks leven.Real science ontwikkelt vaardigheden, bekwaamheid en capaciteit, niet alleen kennis.

investeer in uw leerlingen

een veel voorkomende fout van ouders en leraren is om alleen feiten of een snel antwoord op de vraag van een kind te geven. Hoewel dit soms nuttig en vaak handig is, resulteert het in een onvolgroeide leerervaring. Het traint onze kinderen ook om antwoorden te vinden en te geven zonder echt na te denken en het hoe of waarom te begrijpen. Waarom doe het harde werk van het denken door middel van een probleem als ik een eenvoudig antwoord kan vinden door middel van een internet zoeken?

hoe nieuwsgierigheid te inspireren

het is van cruciaal belang dat we het harde werk doen om de nieuwsgierigheid van kinderen aan te moedigen en hen te betrekken bij het wetenschappelijke proces wanneer ze vragen stellen. We doen dit door hen op hun beurt vragen te stellen om kinderen te helpen zien wat ze al weten, wat ze denken, wat ze moeten leren, of wat ze moeten doen om hun eigen vragen te beantwoorden. Vragen als:

• wat denk jij?
• Hoe werkt het?
• waarom denkt u dat?
• Wat is de oorzaak?
• wat zou er gebeuren als…?
• Hoe kunnen we het testen om te zien of het waar is?

eenvoudige hulpmiddelen van de Wetenschapshandel

we kunnen deze nieuwsgierigheid voeden en kinderen inspireren om echte wetenschap te doen door hulpmiddelen te bieden om hen te helpen zelf wetenschap te leren. Deze tools kunnen zo eenvoudig zijn als een pot om insecten te observeren, een vergrootglas om de delen van een bloem te onderzoeken, of een wetenschappelijk notitieboekje om hun vragen, ideeën en waarnemingen vast te leggen. Het verstrekken van hulpmiddelen zoals een steenoogst, insectennet, laboratoriumapparatuur, of een microscoop kan helpen om kinderen te inspireren om wetenschappelijke ontdekking voort te zetten als hun nieuwsgierigheid, vragen, en wetenschappelijke vaardigheden te ontwikkelen.

denk niet aan praktische activiteiten of experimenten als koekjessnijdergebeurtenissen-volg gewoon de stappen en krijg het resultaat. Dit gedrag kan de leerervaring stunt en remmen de ontwikkeling van wetenschappelijke vaardigheden. Als we wetenschapsactiviteiten behandelen als recepten om te volgen, leren we kinderen dat als iets niet werkt, het dan moet opgeven of afschrijven als een slecht idee.

wees niet bang voor fouten

de meeste vooruitgang in de wetenschap vindt plaats door te leren van mislukkingen — nadenken over het experiment of de test die fout ging en proberen te beslissen waarom het niet werkte en wat anders moet worden gedaan de volgende keer dat het werkt.Denk aan beroemde wetenschappelijke ontdekkingen die voortkwamen uit zogenaamde” mislukkingen”, zoals de ontdekking van penicilline, de uitvinding van plastic, of zelfs de pacemaker — die allemaal voortkwamen uit” ongelukken ” in het wetenschappelijke proces (zie 9 briljante uitvindingen die per ongeluk zijn gedaan). Terwijl we onze kinderen wetenschap leren, willen we dat ze bekwaam worden in het leren van wat niet werkte en in het volharden om het opnieuw te proberen.

dit zijn vaardigheden die hun hele leven ten goede zullen komen.