Dodatkowy system członkowski

wybory w Szkocji są podzielone na dwa poziomy.

w modelu AMS stosowanym w Zjednoczonym Królestwie siedziby regionalne są dzielone metodą D ‘ Hondta. Jednak liczba miejsc zdobytych już w lokalnych okręgach wyborczych jest brana pod uwagę w obliczeniach dla miejsc na liście, a pierwsza średnia uwzględniana dla każdej ze stron wynika z liczby zdobytych miejsc w FPTP. Na przykład, jeśli partia zdobyła 5 miejsc w Okręgu wyborczym, to pierwszy dzielnik d ‘ Hondta dla tej partii wynosiłby 6 (5 miejsc + 1), a nie 1. W Korei Południowej, która stosuje największą pozostałą metodę, miejsca w Okręgu wyborczym są brane pod uwagę, odejmując liczbę głosów z listy partii, którą zdobyła, z liczbą mandatów FPTP, które następnie dzieli się przez 2.

podobnie jak w wielu systemach zawierających lub opartych na reprezentacji partii, aby kwalifikować się do miejsc na liście w niektórych modelach AMS, partia musi zdobyć co najmniej pewien procent całkowitej liczby głosów partii, w przeciwnym razie żaden kandydat nie zostanie wybrany z listy partii. Kandydaci, którzy wygrali Okręg wyborczy, nadal zdobędą swoje miejsce. W prawie wszystkich wyborach w Wielkiej Brytanii nie ma progów, z wyjątkiem “progu skutecznego” właściwego dla struktury regionalnej. Jednak wybory do Zgromadzenia londyńskiego mają próg 5%, który czasami odmawiał miejsc Sojuszowi Narodów chrześcijańskich (w wyborach w 2000 r.), Brytyjskiej Partii Narodowej, Koalicji Respect – Unity (obie w wyborach w 2004 r.) i partii równości kobiet (w wyborach w 2016 r.).

listy Wabikówedytuj

tak zwane “listy wabików” to sztuczka mająca na celu zniesienie mechanizmów kompensacyjnych zawartych w proporcjonalnej części AMS, a więc de facto ustanowienie równoległego systemu głosowania.

na przykład w wyborach powszechnych we Włoszech w 2001 roku, gdzie zastosowano system pod wieloma względami podobny do AMS, jedna z dwóch głównych koalicji (Koalicja Izby wolności, która sprzeciwiała się systemowi scorporo) połączyła wielu kandydatów w swoich okręgach wyborczych z listą przynęty (liste civetta) w częściach proporcjonalnych, pod nazwą Abolizione Scorporo. Jako ruch obronny druga koalicja, Olive Tree, czuła się zobowiązana zrobić to samo, pod nazwą Paese Nuovo. Zdobyte przez każdą koalicję miejsca w okręgach wyborczych nie zmniejszyłyby liczby uzyskanych przez nie proporcjonalnych miejsc. Obie listy wyborcze zdobyły 360 z 475 mandatów w Okręgu wyborczym, co stanowiło ponad połowę z ogólnej liczby 630 dostępnych miejsc, mimo że zdobyły łącznie mniej niż 0,2% krajowej części głosów proporcjonalnych. W przypadku Forza Italia (część Izby wolności) taktyka była tak udana, że nie miała wystarczającej liczby kandydatów w części proporcjonalnej, aby uzyskać tyle mandatów, ile faktycznie wygrała, tracąc 12 mandatów.

Chociaż istnieje teoretyczna możliwość, listy wabików nie są używane w Szkocji, Walii ani w większości innych miejsc korzystających z AMS, gdzie większość wyborców głosuje na kandydatów z partii o długoletnich nazwiskach. W okresie poprzedzającym wybory w Szkocji w 2007 r. Partia Pracy uznała, że nie ma kandydatów na listę fielding w regionach Glasgow, zachodniej Szkocji i środkowej Szkocji, ponieważ ich siła Wyborcza w poprzednich dwóch wyborach nie doprowadziła do listy MSP; zamiast tego zaproponowali poparcie listy złożonej z kandydatów do partii spółdzielczych. Wcześniej spółdzielnia nie wybierała swoich kandydatów, a jedynie popierała poszczególnych kandydatów do pracy. Komisja Wyborcza orzekła jednak, że ponieważ przynależność do partii Spółdzielczej jest uzależniona od przynależności do Partii Pracy, nie można ich uznać za odrębne podmioty prawne.

natomiast w wyborach do Zgromadzenia walijskiego w 2007 roku kandydaci Forward Wales (w tym lider John Marek) stali się niezależnymi, aby spróbować zdobyć miejsca na liście, do których nie będą uprawnieni, jeśli kandydaci Forward Wales zostaną wybrani do okręgów wyborczych w danym regionie. Podstęp jednak nie powiódł się: Marek stracił miejsce w Wrexham, a naprzód Walia nie zdołała zakwalifikować się do żadnego dodatkowego miejsca.

W odpowiedzi powstały dwie partie satelickie, które startowały tylko w części proporcjonalnej, partia przyszłości Korei (kontrolowana przez Zjednoczoną Partię przyszłości) i Partia Platformy (kontrolowana przez Demokratyczną Partię Korei). Po wyborach obie połączyły się z partią macierzystą.

w wyborach do Szkockiego Parlamentu w 2021 roku, były lider SNP, Alex Salmond ogłosił przywództwo nowo utworzonej partii Alba, z deklarowanym celem zdobycia miejsc na liście dla kandydatów pro-niepodległościowych. Podczas publicznego startu partii Salmond zacytował sondaże sugerujące, że SNP otrzyma milion głosów w nadchodzących wyborach, ale nie zdobędzie mandatów regionalnych. Powiedział, że kandydaci Alby na listach regionalnych zakończą “zmarnowane głosy”, a liczba poparcia niepodległościowego MSP może sięgnąć 90 lub więcej.