Media: vierde pijler van de democratie

wat maakt het uit voor de doden, de wezen en de daklozen, of de krankzinnige verwoesting onder de naam totalitarisme of in de heilige naam van vrijheid of democratie wordt aangericht? – Mahatma Gandhi
Inleiding en betekenis
democratie wordt beschreven als de regering door het volk, voor het volk of het wordt beschouwd als de heerschappij van het volk via hun gekozen vertegenwoordigers. De democratie wordt in evenwicht gebracht door de drie pijlers van de democratie, namelijk de uitvoerende, de wetgevende en de rechterlijke macht, maar nu in dit tijdperk is de democratie gericht op de vierde pijler, namelijk de Media.De term Media: Fourth Pillar of Democracy is bedacht door Thomas Caryle.
de verdienste van het democratische systeem is dat het Vrijheid van meningsuiting geeft en aan elk individu een ruimte wordt gegeven.Terwijl de media gewend zijn om zich bewust te zijn van verschillende sociale, politieke en economische activiteiten, is de media als een spiegel voor de wereld die de ware en harde realiteit van de wereld weerspiegelt, aangezien de media door iedereen wordt vertrouwd en mensen altijd vertrouwen op actueel en eerlijk nieuws. De media hebben een eigen mening, maar ze kunnen het publiceren in hun editorials waar het publiek het kan beoordelen.
het hoofddoel van de media is het juiste nieuws te geven aan alle soorten meningen waar mensen bij zijn, maar de waarheid wordt niet altijd getoond door de media die de mensen lijden en uiteindelijk de democratie verliezen. De media heeft ontvangen aantal contracten met betrekking tot de overdracht van aandelen tussen de media en niet-media bedrijven en die resultaten om het vermomde nieuws te tonen, dit kan worden aangeduid als het betaalde nieuws syndroom.India is de grootste markt in de wereld van de media en in de vierde pijler van de democratie met meer dan 82237 kranten en meer dan 900 televisies nieuwszenders die over heel India in verschillende talen en deze nummers zijn nog steeds tellen van dag tot dag, Nu-a-dagen ondanks deze social media platforms zijn er ook namelijk Facebook, WhatsApp, Twitter en nog veel meer, Voornamelijk deze zijn geneigd om het Entertainment, de politiek of de corporate reclame te tonen.
de media kunnen worden beschouwd als het tweezijdige wapen als een verantwoordelijke Media en een onverklaarbare Media waar ze de natie naar de hoogten kunnen tillen door een sterke steun te bieden en het kan de natie vernietigen.
wil een democratisch land zijn systeem optimaal kunnen gebruiken, dan is de participatie van het publiek noodzakelijk ,dat achtereenvolgens informatie moet verspreiden onder de massa of het aantal mensen, of dit wordt massamedia genoemd.

Constitutie En Media:Het publiek wordt voornamelijk beïnvloed door de media ,zij spelen een belangrijke rol bij het maken en ontbinden van de regering ,dus het zou niet verkeerd zijn te zeggen dat de media een zeer belangrijke rol speelt bij het maken van de regering en zij beïnvloeden de samenleving, de media worden gecontroleerd door verschillende wetten en voorschriften.Artikel 19 van het Internationaal Verdrag inzake Burgerrechten en Politieke Rechten bepaalt het recht op vrijheid van meningsuiting, dat een ieder het recht heeft om zonder inmenging een mening te hebben en de vrijheid om informatie en denkbeelden van alle soorten te zoeken, te ontvangen en door te geven, ongeacht grenzen, hetzij mondeling ,schriftelijk, hetzij in gedrukte vorm, in de vorm van kunst, hetzij via enige andere media van zijn keuze.
de mediawetten zijn net als de Grondwet van India, wat betekent dat ze tegelijkertijd rigide en flexibel zijn. Artikel 19, lid 1, onder a), van de Indiase grondwet is de grootste steun voor de media, omdat het het recht op vrijheid van meningsuiting biedt, dat wordt gevolgd door Artikel 19, lid 2, dat een aantal redelijke beperkingen bevat en stelt als:
niets in Clausule (a) van clausule (1) doet afbreuk aan de werking van enige bestaande wet of belet de staat om enige wet te maken, voor zover die wet redelijke beperkingen oplegt aan de uitoefening van het door die clausule verleende recht in het belang van de soevereiniteit en de integriteit van India, de veiligheid van de staat ,vriendschappelijke betrekkingen met buitenlandse staten, de openbare orde, de goede zeden of de goede zeden, of in verband met minachting van de rechtbank, laster of aanzetten tot een strafbaar feit.Media is een steen van de democratie, vooral van een zeer gemengde economie. Maar volgens de Amerikaanse grondwet, zal het Congres geen wet maken die de Vrijheid van meningsuiting of van de pers beknot. Als wij de bepalingen van de Amerikaanse en Indiase grondwet onderschrijven, wordt het woord persvrijheid niet uitdrukkelijk vermeld in artikel 19, lid 1, sub a, uitdrukkelijk, maar terwijl wij de liberale interpretatie van het artikel hebben vastgesteld dat niet alleen de persvrijheid alles is wat geschreven is , elk gebaar of vertegenwoordiging in de vorm van indicatie, elektronische media, sociale media.

Wetgeving Vóór En Na De Onafhankelijkheid Van De Media:

er zijn verschillende wetten met betrekking tot het functioneren van de media en om het negatieve effect van de media die er waren voor de Indiase onafhankelijkheid te beteugelen.:

• The Press Regulation Act, 1799:

  deze verordening verplicht kranten om de naam en adressen van drukkers, redacteuren en uitgevers te drukken.

• de Kokhalzenwet, 1857:

  deze wet gaf de regering de bevoegdheid om de publicatie te verbieden als zij de neiging heeft de regering te bekritiseren

• de nationale perswet, 1878:

  deze wet gaf de Britse macht om de krant die in Indiase talen werden gedrukt te beteugelen

• de Indian Press Act, 1910:

  deze wet maakt het verplicht voor de eigenaar van de persen zal eisen om borgstellingen, die kunnen worden verbeurd als ze drukken een aanstootgevend materiaal en het gaf ook de bevoegdheid aan de politie om elk aanstootgevend materiaal in beslag te nemen. Na de Indiase onafhankelijkheid kregen de media de vrijheid, maar met redelijke beperkingen door middel van de Grondwet en verschillende wetgevingen die als de minachting van het Hof Wet, dit werd ingevoerd om de eer en waardigheid van de rechters en hun oordelen te behouden.

• de Young Persons ‘ (Harmful Publication ) Act, 1956:

  deze wet werd ingevoerd om de publicatie van dergelijke literatuur die van invloed is op de jonge lezers, te verbieden.;

• de Cable Television Regulation Act, 1955:Deze wet voorziet in de verplichte registratie van alle kabelexploitanten om de Doordaarshan-kanalen via de kabel door te geven.;
  

• Press Council Of India Act,1965

  het is een wettelijk orgaan dat de functies van voornamelijk gedrukte en elektronische media regelt.

het Hof van Justitie heeft in de vele zaken geoordeeld dat persvrijheid een fundamenteel recht is dat valt onder het recht op vrijheid van meningsuiting. In de zaak Brij Bhushan tegen de staat Delhi 1, oordeelde dat in India Onder Art.19(1) (A) de Vrijheid van meningsuiting omvat autoritair de Vrijheid van drukpers en elektronische media en is van invloed op het recht op vrijheid van meningsuiting en meningsuiting.In de zaak Romesh Thapar tegen de staat Madras 2 oordeelde het Hooggerechtshof dat de Vrijheid van meningsuiting of de persvrijheid de basis vormt van de gehele democratische organisatie zonder politieke discussie, geen openbaar onderwijs mogelijk is dat nodig is voor een goed functioneren van de volksregering. In het geval van India Express Newspaper Ltd. v. Unie van India 3, rechter Venklatrana van het Hooggerechtshof van India verzadigd dat de persvrijheid is een essentieel voor het goed functioneren van de democratie.
in het geval van Printers (Mysore) Ltd. v. Assistant Commercial Trade Officer 4, oordeelde het Hooggerechtshof van India dat persvrijheid weliswaar niet onder het grondrecht valt, maar een impliciet onderdeel is van de Vrijheid van meningsuiting. In R. Rajagopal v. In de deelstaat Tamil Nadu5 oordeelde het Hooggerechtshof dat noch de regering, noch de ambtenaren enige bevoegdheid hadden om een voorafgaande beperking op te leggen bij de publicatie van een materiaal op grond van het feit dat dergelijk materiaal waarschijnlijk lasterlijk van hen zou zijn. In Re: Vijay Kumar6 erkende het Hooggerechtshof de reikwijdte van persvrijheid als een essentiële voorwaarde voor een democratische vorm van democratische bestuursvorm en beschouwde het als de moeder van alle andere vrijheden in de democratische samenleving.7

Media, Misdaad En Samenleving:

het betaalde nieuws dat wordt gegeven door een politieke partij of een andere grote organisatie, laat de media gemakkelijk afwijken van het werkelijke doel en de media zijn de spiegel voor de wereld of een eye opener, wordt een marionet in de hand van machten. Vandaar worden media die voor de mensen werken, door de mensen en van de mensen voor de sponsor, door de sponsor en van de sponsor. Soms zijn deze kwesties de aanleiding voor de media processen waarin de media bewijzen iemand schuldig voor het oordeel van de rechtbank. In het algemeen beschrijven de media de misdaad die in de samenleving wordt gepleegd in hun eigen woorden, ongeacht de feitelijke situatie.In de moordzaak Sheena Bohra hebben de ogen van de media het persoonlijke leven doorboord van De hoofdverdachte Indirani Mukherjee, die volledig door de media werd beschuldigd. Elk aspect van haar persoonlijke leven en karakter was in de publieke lens van onderzoek via de media.In de afgelopen tijd zijn er talrijke gevallen geweest waarin de media processen tegen een beklaagde hebben gevoerd en zij waren al uitgesproken vóór het vonnis van de regering.Sommige strafzaken die zonder tussenkomst van de media ongestraft zouden zijn gebleven, zijn de zaak Priyadarshni Mattoo en de zaak Jesica Lal, de moordzaak Nitish Katara en nog veel meer.In de zaak van de moordzaak Arushi Talwar heeft de media geoordeeld dat de moord is gepleegd door haar ouders Rajesh Talwar en Nupur Talwar, hij was niet schuldig, maar de media bewees hem schuldig.
de Commissie rechten van de vrouw in haar 200e verslag, proces door de Media: Vrijheid van meningsuiting versus eerlijk proces onder strafprocedure (wijziging van de Wet op de minachting van rechtbanken, 1971) , heeft een wet aanbevolen om de media te verbieden om iets te melden dat schadelijk is voor de rechten van de beklaagden van tijd tot arrestatie tot onderzoek en proces in strafprocedures.
op November 2006 gaf de voormalige opperrechter van India Y K Sabharwal zijn mening over mediaprocessen als:
volgens de wet wordt een verdachte verondersteld onschuldig te zijn totdat zijn schuld in de rechtbank is bewezen, en heeft hij recht op een eerlijk proces. Het is dus legitiem om te eisen dat niemand een vooroordeel of een vooroordeel mag uitspreken? Waarom moeten rechters worden beïnvloed door de publieke opinie?In de 20e eeuw werd een beroemde Fatty Arbuvckle schuldig bevonden door de media-rechtszaak, maar hij werd niet schuldig bevonden door de Hon ‘ ble Court, maar door de media-rechtszaak was zijn hele carrière en zijn reputatie tegen hem vanwege alle verkeerde media-aandacht.
conclusie:
persvrijheid is altijd een gekoesterd recht geweest in alle democratische landen en de pers is terecht beschreven als de vierde pijler van de democratie. Media kunnen worden beschouwd als de vierde pijler van de democratie totdat en tenzij de transparantie zal er zijn en in dit tijdperk de media wordt beschouwd als de dagelijkse noodzaak, omdat de dag begint met de media en eindigt met hetzelfde of de sociale media of gedrukte media of elektronische media.
eindnoten:

1. air 1950 SC 129
2. AIR 1950 SC 124
3. AIR 1986 SC 515
4. (1994) 2 SCC 434
5. AIR 1995 SC 264
6. (1996) 6 SCC 466
7. Ibid., paragraaf 8
   geschreven door: Mr.Shivansh Agrawal

   
   Authenticatienr.: AG024091125283-27-820